ของรัก ... ของข้า!

กุมีผ้าเช็ดตัวอยู่ผืนนึงเก่าแร้ว

สีชมรู เอ้ย! สีชมพู

อิผ้าเช็ดตัวของกุผืนนี้ แม่ง กุโคตรผูกพัน

ไม่รู้ทำไม กุจำไม่ได้ว่า กุเริ่มใช้มันครั้งแรกเมื่อไหร่

เพราะกุความจำสั้น

แต่กุชอบใช้มาก ถึงมากที่สุด

ลักษณะของผ้าแสนรักของกุ คือ

มีแต่คราบเหี้ยไรก็ไม่รู้ววว เต็มไปหมด ทั้งๆที่กุกะว่ากุซักริ้วนะ

เอ๊ะ ... หรือจะเป็นคราบน้ำเหลืองของกุวะ

- -"

สีแม่งกระดำกระด่างอย่างแรง แต่กุก็ยังชอบใช้มัน

พ่อกะแม่ ก็ชอบบอกให้กุเปลี่ยน ผ้าเช็ดตัวผืนใหม่

แม่บอกว่า แม่ซื้อมาให้ ทำไมไม่เอาไปใช้ ทำไมต้องใช้อิตัวเก่าๆนี่ด้วย

ไม่อายเพื่อนบ้างเหรอ ? เวลาเพื่อนมาบ้านแล้วเห็นเรา

นุ่งผ้าเช็ดตัว โสโครกนี้น่ะ

( แม่แม่งพูดงี๊ได้ไง กุแซ๊ดมาก ว่าผ้ากุ๊ )

กุเคยบอกแม่ว่า

"ไม่ซักนิด ไม่เห็นจะอายซักนิด ลองเพื่อนมาว่ากุเรื่องนี้สิ กุจะถีบให้"

กะกุชอบว้อยยยย ใครจะทำไมกุเล๊า

เวลาเด็กนักเรียนโทรมาหากุ พอกุวางสายจากนักเรียนกุปุ๊บ

พ่อก็จะพูดลอยๆประมาณว่า

"รักครูบลิว โทรหาครูบลิวนัก อยากให้มาเห็นผ้าเช็ดตัวครูบลิวจังเร๊ยยยย"

ดูพ่อกุสิคะ ... ซ้ำเติมกุขนาดหนัก ประจานลูกว่าใช้ของเน่า

แม่ง ผ้าผืนนี้ มันเช็ดตัวได้ดี แร้วมันกะนุ่งสบายเวลากุออกจากห้องน้ำนี่หว่า

พ่อกะแม่กุ เคยจะเอาผ้าผืนนี้ไปทิ้งหลายครั้งแระ

แม่ชอบขู่ว่า "โอ๊ย เห็นแล้วอยากเอาไปทิ้ง ทนใช้ไปได้ไงเนี่ย"

แต่กุเสือกไปเห็นซะก่อน กุนี่ วีนแตก

แม่งก็ผ้าแสนรักของกุนี่ กุไม่ยอมร๊อก เชอะ!

มีอยู่วันนึง พ่อเอาผ้าเช็ดตัวของกุ ไปพาดไว้กับกระโปรงรถ

แม่ง ... กุเคียงมาก พ่อจะเอาไปไว้เช็ดรถ

ทำงี๊ได้ไงวะ กุเจ็บใจมั่ก กุกะบอกว่า

"พ่อออออออออ ห้ามเอาไปทำที่เช็ดรถนะ นั่นมันผ้าที่นู๋รักน๊า

ห้ามๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

แร้วพ่อกุก็ทำเป็นเอาพาดไว้อย่างนั้น

แร้วบอกว่า "พ่อเอาไปตากให้ไง๊เห็นมันเปื่อย เน่าอยู่ในบ้านน่ะ"

กร๊ากกกกกกกกกกก ... พ่อหัวเราะเยาะกุ

กุนี่ เซ็งเรย แม่ง ทะมัยต้องให้กุใช้ของใหม่

ถึงมันจะโสโครก มาก แต่กุก็ซักบ่อยๆ และกุไม่ชอบใช้ผ้าผืนอื่น

บอกไม่ถูกเหมือนกัน ... ชะรอยจะเป็นเนื้อคู่กันมาแต่ปางก่อน ...

กุบอกเค้าไปตั้งหลายครั้งแล้วว่า ไม่ชอบใช้ผืนอื่น

กุชอบใช้ผื้นนี้ๆๆๆๆๆ แม่งก็จะเอาผ้ากุไปซ่อนเว้ย

กุงงมาก เห้ย แร้วจะเอาไปซ่อนทำไมอ่ะ

รังเกียจผ้าของกุขนาดนั้นเชียว ?

เมื่อวันก่อน

ป้ากุมาจากแพร่

ด้วยความที่ป้าเป็นคนที่ชอบจัดนู่นจัดนี่

กุกลับจากสอนเด็ก เข้าบ้านมา

ไอ่เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ป้าตัดผ้าเช็ดตัวกุ๊ ตัดแม่งขาดหมดเรย แร้วเอาไปเป็นผ้าเช็ดตรีน!

โดยให้เหตุผลว่า

"มันเก่าแล้วอ่ะ ป้าไม่เห็นว่าจะมีประโยชน์อะไรนอกจากทำแบบนี้"

"วะฮะๆๆๆๆ"

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เวร เวรของกุ โอ๊ยแม่ง กุเศร้ามาก เสียใจอ่ะ แม่ง

กุเดินไปดูเศษเน่าๆ ของผ้าแสนรัก ฮือๆ

ป้านะป้า ทำก่ากุได้

กุอุตส่าห์ ห้ามพ่อ ห้ามแม่ ห้ามใครๆ มาเอาของกุไป

ห้ามไม่ให้ใครเอาไปซ่อน หรือเอาไปทิ้ง

ก็กุรักของกุนี่

สุดท้าย แม่ง มาตายห่า เพราะป้ากุ๊

แง้ อารมณ์เศร้าอย่างรุนแรงสิกุ

ใครไม่มีของที่รัก และผูกพัน คงไม่รู้หรอกว่า

กุเศร้าแค่ไหน บอกไม่ถูกว่ะแม่ง

อิห่า เวลาเค้าบอกว่า ผ้ากุโสโครก หรือผ้ากุเป็นดำเป็นด่าง

กุแม่งก็เอาไปซัก ซักแล้วซักอีก

ไอ่คราบมันก็ไม่หาย แต่ความหอมสะอาดสดชื่น

มันมีนะเฟร้ย

ภายนอกอาจะดูซกมก แต่ขอโทษมันสะอาดนะมึง!

ตอนนี้ ในใจยังถวิลหา แต่ผ้าผืนเก่า

ใช้ผ้าผืนไหน ก็ไม่สุขใจเท่าผืนเก่า

ท่าทางกุจะประสาทแด๊กนะเนี่ย แค่ผ้าผืนเดียว

กุทำไมต้องเป็นขนาดนี้วะ ไอ่สาดดดดดดด

ขอไว้อาลัยแด่ผ้าแสนรักของกุ

รัฐบาลยังมีคำว่า

"จากรากหญ้า ... สู่รากแก้ว" เลย

แร้วทำไมกุจะมีคำว่า

"จากผ้าเช็ดตัว ... สู่ผ้าเช็ดตีน"

บ้างไม่ได้

ไอ่ห่า แม่งเสียดาย ยังใช้ได้ดีๆ ไม่น่าเล๊ย

ของรักของกุ๊ อนาถแท้ๆ

-"-

( กรุณาอ่านออกเสียงชื่อเรื่องตาม เสียงของกอลลั่ม )

แร้วจะได้อรรถรส เหี้ยๆ เรย

ภาษาเหนือวันละคำวันนี้ คำว่า ต้ง อ่านว่า ต้ง แปลว่า นา , ทุ่งนา

แต่งประโยค วันนี่ย่าไปต้งมา อิ๊ดขนาดเจ้า

แปลอีกทีว่ะ วันนี้ย่าไปทุ่งนามา เหนื่อยมากเรยค่า

บ๊าย...บาย

นู๋บลิว เซเลอร์มูน ก๋ากั่น

ป.ล แหยม ยโสธร แม่งอย่างฮา ใครไม่ได้ดูรีบไปดูซะ กวนตีนดี

อ้อ ถ้าใครเส้นลึกเกิน มึงไม่ต้องไปดูหรอก นั่งชักว่าวเล่นที่บ้านดีกว่าค่ะ