วันพฤหัสบดีที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

อ่านแล้ว ... ต้องเขียนถึง Vol. 1



... ขอพักยกเรื่องความเครียดจากงาน 
มาพูดถึงหนังสือเล่มนี้ซักหน่อย ... 

ตอนแรกที่สั่งซื้อมา ก็ไม่ได้คิดนะว่าจะชอบ หรือประทับใจอะไร 
ซื้อเพราะอยากสัมผัสงานของหลวงวิจิตรวาทการเฉย ๆ
 แต่พออ่านจบไป ( เมื่อเดือนก่อนนู้นแต่ยังไม่มีโอกาสได้เขียนถึงเลย ) ... 


อยากจะบอกว่า ประทับใจมากกกก ! สุด ๆ
 คือพอจะรู้เลยว่าแนวการเขียน หรือพล็อต หรือคาแร็คเตอร์ตัวละคร ของหลวงวิจิตรวาทการ จะต้องเป็นแนวไหน เหมือนกับพนมเทียน 
ที่พอลองอ่านไปซักสองสามเล่ม จะรู้เลยว่าแนวการเขียนเป็นยังไง 
งานของหลวงวิจิตรวาทการ จะออกแนวที่เอาใจ
ใส่ผู้หญิงมาก ๆ รู้ถึงความรู้สึกนึกคิด 
ความชอบ และมีความเฟมินีน ( และนิสม์ อยู่หน่อย ๆ ) 

มีความคิดในลักษณะของความเป็นจริง 
และผู้หญิงในเรื่อง จะหัวสมัยใหม่มาก ๆ ซึ่งดี ! ชอบมาก ! 
อ่านแล้วก็รู้สึกอบอุ่น ที่อบอุ่นคืออะไร ? 
ก็คือเรารู้ว่านักเขียนเป็นผู้ชาย แต่เค้าเขียนความรู้สึก ความคิด 
การใช้ชีวิตที่ผู้หญิงควรจะเป็นได้ดีมาก ๆ 
ไม่เหมือนสุนทรภู่ หรือพนมเทียน 
ที่ตัวละครมักจะให้ผู้หญิงเป็นเบี้ยล่างสุด ๆ 
เอาความคิดผู้ชายเป็นใหญ่ 

ส่วนตัวแล้ว ไม่ใช่ผู้หญิงที่เป็นเฟมินิสม์ 
แต่รู้สึกว่าตัวเองก็เป็นตามธรรมชาติ และจริตของเพศหญิง 
มีความเฟมินีน มากกว่า 
นี่ไม่ได้อ่านงานหลวงวิจิตรวาทการเพราะท่านดัง หรืออะไรนะ 
บางทีเพิ่งรู้ด้วยซ้ำว่าท่านเป็นนักเขียนที่มีผู้คนชื่นชอบมากมาย 
และบางทีมีคนมาทักว่า " อ้าว เสพงานท่านด้วยเหรอ ? " ประมาณนี้ 
ก่อนหน้านี้ก็มีงานที่อ่านแล้วแบบว่า 
เฮ้ยยยย นี่มันเป็นสิ่งที่เราสนใจนี่นา เช่น " มหัศจรรย์ทางจิต " 
ตอนที่ซื้อก็เพราะชื่อเรื่อง และหน้าปกเลย 
ชื่อนักเขียนนี่มาทีหลัง แต่ก็งงตัวเองเหมือนกันว่า 
เออ ทำไมเราถึงเลือกซื้อหนังสือของหลวงวิจิตรวาทการตลอด 

( คือถ้าเห็นแล้วอ่านชื่อเรื่อง ดูหน้าปก ดูราคา 
ก็จะมีผลในการตัดสินใจมากกว่าชื่อนักเขียน ) 

หลวงวิจิตรวาทการ สำหรับตัวเองนั้นทำให้นึกถึงวินทร์ เลียววาริณ 
ด้วยเพราะเมื่อร่างกาย ชีวิต จิตวิญญาณ 
กำลังสนใจ ใส่ใจ อยากรู้ หรือข้องใจ สงสัย บางสิ่งบางอย่างอยู่ 
ก็จะได้พบกับหนังสือของวินทร์ เลียววาริณ 
แล้วมีคำตอบอยู่ในนั้น 
หรือไม่ก็อาจจะไม่ใช่คำตอบ แต่เหมือนได้เจอเพื่อน 
ที่คิด หรือรู้สึกเช่นเดียวกัน เรื่องเดียวกันอยู่ เป็นเช่นนี้มาตลอด 
การซื้อหนังสือของวินทร์ เลียววาริณ 
ไม่ได้ซื้อเพราะความดัง หรือใครก็ต้องอ่าน อะไรเช่นกัน 
บางเล่มมาอ่านทีหลังชาวบ้านเค้า ทั้งที่ตอนนั้นดัง มีแต่คนอ่าน 
แต่เรายังไม่ใช่ ยังไม่ได้เจอ หรือยังไม่ได้คิดอยากจะอ่าน 
ก็ไปอ่านเล่มอื่นก่อน มันเหมือนหนังสือ กับตัวเรา 
มีช่วงเวลาที่ถูกกำหนดไว้ ให้มาเจอกันมากกว่า 

555555555555 

... ไม่เสียใจที่ซื้อมา ... ใครอยากโละหนังสือโปรดบอก อยากได้ค่ะ ! ... 555555555 ...

ไอ้ห่า ! ไม่มีคำหยาบคายเลย ดีเนอะ 5555555555 

บางทีก็ขี้เกียจแมะ ? ก็นั่นแหละ มันก็เป็นตัวกุไง 5555

( อัตตาเยอะสัด ! )

ภาษาเหนือวันละคำ คำว่า  สุบ อ่านว่า สุบ แปลว่า สวม , ใส่ 
( ส่วนใหญ่ใช้กับรองเท้า หรือหมวกทรงแหลม )


แต่งประโยค วันนี้น่องบลิวสุบเกิบสีชมพู น่าฮักเจ่น 
แปลอีกทีว่ะ วันนี้น้องบลิวสวมรองเท้าสีสมพู น่ารักจังเลย 
( เอ๊าอี ดอก ชมตัวเองไปอี๊กกกกกก )

บ๊าย ... บาย

นู๋บลิว เซเลอร์มูน ก๋ากั่น

ป.ล. ไอ่คำว่า ตัวกุ ที่กุบอกไปนี่ หมายถึงเป็นตัวของตัวเอง
 ไม่ใช่อัตตง อัตตา ส้นตีนไรหรอกนะ 

555555555555555