กีฬา ... พากลุ้ม

กุเป็นนักศึกษาฝึกสอน
ดังนั้นเมื่อมีกิจกรรมอะไรก็ตาม กุก็ต้องเข้าร่วม

เมื่อวันพฤหัสบดี สีแสด ที่ผ่านมา มีการจัดกีฬากลุ่มขึ้น

กีฬากลุ่มก็คือ โรงเรียนในตำบลนั้นๆ มาแข่งกีฬาร่วมกัน

โอ๊ย ... ช่างหัวแม่งเหอะ ขี้เกียจอธิบาย กุเข้าใจคนเดียว พอ!

กุได้ดูสูจิบัตรว่า กุมีหน้าที่ในการปฏิบัติหน้าที่อะไรบ้าง

อ้อ ... กุได้เป็นกรรมการวอลเล่ย์บอล วุ้ย

แม่งก่อนวันที่จะแข่งกุเคืองมาก ไม่บอกกุซักคำว่าจะให้กุ

เป็นคนซ้อมวอลเล่ย์ฯ ให้นักเรียน กุก็แม่ง

ไม่ได้เอากางเกงใน เอ้ย! กางเกงวอร์ม มา

กุจะทำงานซักหน่อย ถึงเวลาซ้อมเด็กแม่งก็มาเรียกๆกุ

ให้กุช่วยไปซ้อมให้มัน เชรี่ย มาลากๆกุ ยังกะลากควายไปไถนา

แดดร้อนก็ร้อน ขากุแม่งก็ดำชิบหาย ตั้งแต่ไปซ้อมเชียร์ให้เด็กปี 1

เมื่อปีที่แล้วนู้น แทนที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ก็ดันเสือกมาขี่รถทู้กวันๆๆๆ แร้วต้องซ้อมให้เด็กอีก

จนแม่ง ตอนนี้ ขากุเป็นอีเหนี่ยงแระ

สัด กุเซ็ง

ผ.อ บอกพวกกุว่า ต้องไปช่วยกีฬากลุ่ม 

3 วันแน่ะ เศร้าโคตร เสือกแด๊กเวลาหยุดพักผ่อนในวันเสาร์ของกุอีก

ตอนเช้าวันพฤหัสบดี กุต้องไปแต่เช้า เด็กแม่งมันเดินขบวนกันเช้า

กุต้องแหกขี้ตาตื่นไป พอถึงเวลาแข่ง กุก็ไปถามพวกครูเค้าว่า

"จะให้นู๋ช่วยทำอะไรดีคะ ?"

แล้วเค้าก็บอกกุว่า

"นู๋บลิวช่วยเป็นคนกำกับเส้นก็แล้วกันนะ ช่วยๆกันหน่อยเนาะ"

กุเรยกลายเป็นผู้กำกับเส้น คอยดูว่าลูกมันลงหรือมันออก

อืม ... ธงเหี้ยไรก็ไม่มีให้กุ กุต้องใช้มือชี้เป็นสัญญาณบอก

แดดแรงมาก ร้อนสุดๆ ร้อนจนกุรู้สึกแสบหน้าแสบแขนไปหมด

จริงๆแล้วกุมีหน้าที่แค่ วอลเล่ย์ฯ คู่แรก

... แต่ ...

ต้องแบกรับภาระหน้าที่ กลางแดดเปรี้ยงๆ

ไปอีกหลายคู่

เหตุเพราะว่า ... พวกครูโรงเรียนอื่น

 ไม่รับผิดชอบ

แม่ง ตัวเองมีหน้าที่เป็นกรรมการก็ไม่รู้จักทำหน้าที่

คงคิดว่าพวกเด็กฝึกสอนมี ให้มันทำ ๆๆๆ

เออ ... กุก็ร้อนนะเนี่ย เหนื่อยก็เหนื่อย

แต่ครูบางคนก็ชมว่า

"ผ.อ โรงเรียนนี่ดีนะ ถึงจะไม่มา แต่ก็ยังส่งพวก

น้องๆฝึกสอนมาช่วยงานด้วย ทำให้พี่รู้สึกกระชุ่มกระชวย 

จริงๆนะจ๊ะ"

พวกกุตากแดดเปรี้ยงๆกัน จนแทบเป็นไข้

ครูโรงเรียนกุเป็นกรรมการตัดสินวอลเล่ย์ฯ เป่านกหวีด ปี๊ดๆๆ นั่น

เค้าเห็นพวกกุทำงานเยอะ เค้าเรยมาบอกกับกุว่า

"นู๋บลิว ต่อไปถ้าเห็นครูไม่ได้ตัดสิน ก็ให้ออกมาเรยนะ

ครูพวกนี้นิสัยเสีย เราช่วยเค้าตลอด เค้ามีหน้าที่กลับไม่ทำ"

ในใจกุนี่คิด

กรี๊ดดดด โอ้ว เย่ ดีจริงๆ ดีมากๆเรยค่า นู๋ปวดขาชิบหายแร้วค่า

แต่ปากก็พูดไปว่า

"แล้วมันจะดีเหรอคะ ถ้าพวกนู๋ไม่ทำ เค้าจะว่าหาว่าพวกฝึกสอนไร้น้ำใจ"

ปากดีจริงๆกุ

ฮรี่ๆๆๆๆๆๆ

ครูเค้าก็บอกอีกว่า

"ใครมันจะมาว่า ในเมื่อแบ่งหน้าที่กันแล้ว

ในสูจิบัตรก็บอกรายชื่อคนรับผิดชอบไปแล้ว"

พอกุไม่ได้เป็นกรรมการแล้ว กุจึงไปนั่งกรี๊ด เชียร์เด็กโรงเรียนกุ

แม่ง มันไม่มีใครกรี๊ดเชียร์นี่หว่า กุเรยไป กรี๊ดดดดดดดดด

จนคนอื่นเค้าหันมามอง ก๊ากๆๆ

กุกลัวเด็กไม่มีกำลังใจไง ( มันจะเล่นถดถอยเพราะมึงกรี๊ดเนี่ย )

ใครที่ยืนเชียร์ข้างๆกุ เห็นกุกรี๊ด แม่งมันเรยมายืนกรี๊ดคู่กุ

สะใจชิบหาย!

คงเป็นเพราะกุเก็บกดตั้งแต่เป็นกรรมการแร้ว

จะเชียร์ก็เชียร์ไม่ได้ เป็นกรรมการไง

ตอนกุยืนกำกับเส้นอยู่ ช่วงโรงเรียนอื่นมันแข่งกัน

กุเห็นเด็กผู้หญิงกลุ่มนึง มันกรี๊ดดดดดดด เวลาโรงเรียนมันได้แต้ม

พออีกโรงเรียนนึงได้แต้ม เด็กอีกกลุ่มนึงก็กรี๊ดดดดดด ให้อีก

ทำให้กุเผลอนึกไปว่า

อิดอก กุแสบแก้วหู มดกัดแตะ รึไง แสดดดดดด

แต่พูดไม่ได้ จึงต้องงึมงำๆ อยู่คนเดียว หมั่นไส้จริงๆ

กุได้ยินเด็กกลุ่มที่อยู่ใกล้ๆกุ มันพูดถึงฝั่งตรงข้ามว่า

"เห้ยๆ มีคนมองหน้าพวกเราว่ะ"

กุอยากจะบอกจริงๆว่า

"นี่มึงจะหาเรื่องกันไปถึงไหน ไม่ได้ตบกันนี่ ขี้ไม่ออกรึไง"

คงไม่รู้แร้วว่า ... กุนี่แหละ ผู้หญิงตอแหลรุ่นพี่พวกมึง!

กุเคยเป็นเด็กตอแหลมาก่อน ทำไมกุจะไม่รู้ว่า มันเป็นยังไง

แต่ในคราบของครูสาว กุก็ต้องทำเป็นยิ้มๆ โปรยความใจดี ครอบคลุม

ชิบหาย ถ้ากุอยู่กับเพื่อนๆ แร้วไม่ได้เป็นครูนะมึง!

แต่ก็ต้องทำใจ คิดซะว่า เด็กมันกะลังตื่นเต้นที่จะมีขน

ตอนนี้หน้ากุดำมาก จากเซเลอร์มูน กลายเป็นเปาบุ้นจิ้น ซะงั้น

กุอุตส่าห์ โบ๊ะครีมไปแทบหมดกระปุก ไหนจะใส่แว่นตา

ใส่หมวก ใส่เสื้อคลุม ให้มันปิดไปทั่วทุกอณูรูขุมขน

แต่ก็ไม่ได้ช่วยทำให้กุดูดีขึ้นมาได้เรยซักกะนิด

เวลากินข้าว พวกป้าแม่บ้านถามหากุกัน

"บลิวไปไหนอ่ะ ไม่เห็นมันมากินข้าว ป้าอุตส่าห์ทำมา"

ฮั่นแน่ !!! แอบหลงรักกุแร้วล่ะเซ่

เวลากุกรี๊ดเสียงแห้ง ก็เอามะนาวมาให้กุเว้ยเฮ้ย น่ารักจริงๆ

กุกรี๊ดจนมีคนมาถามพวกป้าแม่บ้าน

"ป้าๆ ใครอ่ะที่กรี๊ดเสียงดังๆอ่ะ โห สุดยอด ทำได้ไง"

"อ๋อ เค้าเป็นครูฝึกสอนน่ะ มาเชียร์เด็กโรงเรียนเค้า"

555555555 อิจฉากุล่ะเสะ เอาเสียงเข้าสู้เว้ย

ถึงจะแพ้ก็ตาม

-"-

แม่ง กุเศร้า

วันสุดท้ายกุก็แหกขี้ตาตื่นไปโรงเรียน

ที่เป็นเจ้าภาพจัดงานอีกเช่นเคย

กุไปด้วยความมึนๆ เบลอๆ ง่าวๆ ง่วงๆ แถมขี่รถหลับในอีก

โอ้ว เย่ เยะเป็ด มากๆค่ะ ทำได้ไงไม่รู้

ขากลับบ้าน กุขี่รถของกุอยู่ดีๆ อิรถเหี้ยคันนึงทำกุรมณ์เสีย

แม่ง กุไม่ได้ทำไรผิด เห็นมันช้า กุกะแซงมัน ถูกกฎจราจรแร้วนะ

พอมันแซงกุ กุก็ไม่ได้คิดไร ทีนี้เห็นแม่งช้าอีก

กุก็แซงมันไปอีก พอกุเข้าทางของกุแล้ว

อิรถที่มีคนขับสันดานควายนี่ แซงกุแร้วแม่ง เกือบเฉี่ยวกุ

ไอ่เหี้ย ไม่ชนกุให้ตายไปเรยเล้า สรัด!

แถมยังบีบแตรใส่กุอีก กุเกลียดชิบหาย อิพวกขับรถ แร้วบีบแตร

หนวกหู ... ขนาดม๋าตัดหน้ากุ กุยังไม่บีบแตรเรย

กุหมั่นไส้เรยรีบบิด แซงหน้ามัน มันก็บีบแตรใส่กุอีก

กุยอมรับว่า กุเป็นคนขี่รถกวนตีน แต่ตอนนั้นกุไม่ได้กวนตีน

กุไม่ผิด! กุขี่มาดีๆอยู่แล้ว กุไม่แน่ใจว่า ที่บีบแตรใส่กุ

เพราะกุเป็นเพศเมีย หรือเพราะว่า ต้องการกวนส้นตรีนกุ

แต่กุแช่งไปหลายร้อยคำแระ ไอ่สาดนี่ เมียไม่ให้ล่อรึไงวะ

เอิ้กๆ

กลับมาบ้าน กุก็นอนขึ้นอืด ก็ยังเสือกเพลียๆอยู่

ผ้าก็ยังไม่ได้ซัก งานก็ยังไม่ได้เคลียร์ โอ๊ย กลุ้มโว้ย

ภาษาเหนือวันละคำวันนี้ คำว่า เย่ย อ่านว่า เย่ย แปลว่า พี่สาว

แต่งประโยค วันนี่เย่ยย่ะสอนน่องตังย่ะซาลาเปาหนาเจ้า

แปลอีกทีว่ะ วันนี้พี่จะสอนน้องตังทำซาลาเปานะคะ

บ๊าย...บาย

นู๋บลิว เซเลอร์มูน ก๋ากั่น

ป.ล ตกเย็นกุจึงไปนั่งแด๊กมู๋กะทะสบายใจ สบายพุง

ความกลุ้มจะได้ย่อยลงในพุงปลิ้นๆของกุให้หมด สะใจ!

( กว่าผิวกุจะฟื้นคืนชีพอีกครั้ง ไม่หมดครีมเป็นถังๆเรยเหรอวะเนี่ย )

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กุแสบหน้าโว้ย