ส้มตำยกครก

หลังจากที่กุขี่รถผ่านร้าน ส้มตำยกครกอยู่บ่อยๆ แถวหน้าม.ใน แต่วันนี้ กุเข้าไปคุย

เรื่องการแข่งกีฬาระหว่างคณะศึกษาศาสตร์ของม.น กับครุศาสตร์ ของกุ

กับพวกเพื่อนๆสโมฯทั้งหลาย หลังจากคุยกันเสร็จ เพื่อนๆพากุไปกินส้มตำ ที่ร้าน"ส้มตำยกครก"

กุก็ว่า เอ๊ะ ... ทำไมคุ้นๆ ที่แท้กุเคยเห็นมันอยู่ตรงข้ามกะม.ในนี่หว่า

แต่กุเสือกได้มากินที่ม.นอก หุๆ เจ๋งว่ะ (ทำไมต้องเจ๋งวะ) - -"

เพื่อนๆสโมฯ ของม.น ได้แก่ เชษฐ์ ตู่ สร้อย แระใครอีกคนวะ กุจำชื่อไม่ได้แระ

ส่วนของพวกกุก็มี กุ อิห้อย(วุ้น) รุ่ง ต้อย แมว ขิม เชษฐ์ บอกว่า บลิวสั่งได้เลย

อยากกินไร ก็สั่งเลยนะ เขียนเลยๆๆๆๆ เอ้า...อย่านะ กุบ้ายุนะ เรื่องกิน อย่าได้

มาถาม กุแด่กกระจาย! กุอ่านเมนูไปๆมาๆ อยู่อย่างนั้น กุถามเพื่อนๆกุว่า เห้ย ช่วยกุหาหน่อย

กุหา ตำปูไทย ไม่เจอ กุเจอแต่ตำไทยปูม้า กุไม่อยากกินปูม้า กุอยากกิน

ปูเค็ม สุดท้าย กุก็ได้กิน ส้มตำปูม้าจริงๆ ใครสั่งวะ?

กุอ่านอยู่นาน ไปสะดุดตรงเมนู "ตำโล่งโจ้ง" เห้ย กรี๊ดดดด

ร้านนี้ ติดเรท ฤ? กุถามเพื่อนเชษฐ์ เพื่อนเชษฐ์บอกกุว่า เราไม่รู้วว

เพื่อนเชษฐ์มันเรยสั่ง "ตำโล่งโจ้ง" 1 ที่ เชษฐ์บอกว่า ไม่เคยกินเหมือนกัน

ส่วนกุนั่งอ่านเมนู ตาแหก ไม่รู้จะเอาไรกระแทกปากดี กุเรยเขียนส่งๆ

"ยำวุ้นเส้น" หืมมมมม กุน่าจะสั่งเหี้ยไรที่มีสาระมากกว่านี้นะ - -!

รอซักพัก ไม่นานเท่าไหร่ ส้มตำ ยกครกก็มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ กุขอบอกว่า เต็มโต๊ะจริงๆ

เหมือนกะว่า ครกใครครกมันเลยว่ะ อีกอย่าง ไม่ใช่เฉพาะส้มตำ ที่กุกินกัน ยังมีพวก

ขนมจีนเอย ต้มแซ่บเอย เนื้อย่างเอย ฯลฯ เยอะสัด กุไม่รู้เหมือนกันว่า ใครสั่ง!

แต่มันก็ทำให้ไส้กิ่วๆ ของกุที่ยัดก๋วยเตี๋ยวมา 2 ชามเต็มๆก่อนหน้าที่กุจะไปประชุมนั้น

ตึงเปรี๊ยะ! ครกน้อยๆ น่ารักชิบหายกุอยากจิ๊กกลับบ้าน

ทำให้กุนึกถึง เด็กๆเวลาเล่นขายของ ครกอันน้อยๆน่ารักดอกๆ

สุดท้าย "ตำโล่งโจ้ง" ติดเรท ของกุก็มาถึง สิ่งที่กุได้เห็น คือ ตำเหี้ยไรเนี่ย

เกิดคำถามขึ้นในใจ แต่ไม่ได้พูด แต่ใครคนใดคนนึงไม่รู้วว ถามเจ้เจ้าของร้าน

มันจึงได้คำตอบว่า "ตำโล่งโจ้ง ก็คือ ตำปูม้า ไม่ใส่เส้นอะไรเลยค่ะน้อง"

อีดอกกกกกกกกกกกกกกก!! กุว่าแล้ว มันต้องคิดเมนูสร้นตรีนนี่มา

เพื่อให้คนง่าวๆ อย่างพวกกุลองกันแน่ๆ

สุดท้าย "ตำโล่งโจ้ง" แม่งก็โล่งโจ้งกันจริงๆ เพราะไม่มีใครแด่ก

กุไม่ชอบปูม้า มันไม่สะระตี่ เหมือนปูเค็ม กุแด่กไม่เป็น

แด่กแต่เครื่องของมัน เพื่อนเชษฐ์บอกว่า พี่คับขอถุงหน่อย

ผมเขิลล์ ผมจะเอาปูม้าไปแทะเล่นที่หอ เออนะ ดูมัน

ซักพัก โจ้ เพื่อนชาวม.น อีกคนก็มา พร้อมกับ บอย เพื่อนใหม่ ที่พวกกุ

พึ่งจะรู้จักกัน ในครกส้มตำ เอ้ย! ในร้านส้มตำยกครก

วันนี้ กุเผลอทำทุเรศ น่าอายสัด กุทำแก้วเป๊บซี่ตก น้ำแข็ง กะเป๊บซี่

ร่วงเต็มจาน ขายหน้าชิบหาย แต่ไม่เป็นไร ยางอาย

แถวบ้านกุขาดตลาด กุเรยไม่ค่อยอายเท่าไหร่ หิหิ

พอพวกกุ อดอยากปากมัน และ อิ่มจังตังค์อยู่ครบกันแล้ว

พวกกุก็ขอตัวกลับเข้าเมือง กัน ประทับใจชิบหาย

มากับเพื่อนๆอย่างนี้ ทำให้กุลืมเรื่องบางเรื่องที่ไม่ค่อยอยากจะนึกถึง

ได้บ้าง แต่พอกุกลับบ้าน อะไรๆก็เหมือนเดิม

เมื่อกุกลับถึงบ้าน ก็เตรียมตัวไปท็อปแลนด์ เพราะกุมีจ๊อบงานแต่ง

(ใจก็หวังอ่อยเหยื่อ) หิหิ แต่คงทำแร่ดไปงั้นแหละ

ตอนนี้กุกลัวผู้ชาย ไม่รู้เป็นเหี้ยไร กลัวผู้ชาย

ให้กุบอกว่าไอ่ห่านี่ หล่อว่ะ กุทำได้ แต่ถ้าให้คบ กุไม่คบ กุกลัว

เออ ช่างแม่ง เด๊วไม่เข้า คอนเซ็ปต์ ส้มตำยกครก ไม่อยากเจิ่นไปเรื่องอื่น

ภาษาเหนือวันละคำวันนี้ กึ๊ดเติง แปลว่า คิดถึง

แต่งประโยค น่องบลิวบ่หันกั๋นเมินเลยเนาะ อยู่ปุ้นกึ๊ดเติงบ้านพ่องก่อ

แปลอีกทีว่ะ น้องบลิวไม่เห็นกันนานเลยเนาะ อยู่ทางโน้น คิดถึงบ้านบ้างไม๊จ๊ะ

บ๊าย...บาย

นู๋บลิว เซเลอร์มูน ก๋ากั่น

ป.ล ขอบใจเพื่อนโจ้ ณ ม.น ที่มาทีหลัง แต่โดนกุใช้ให้เติมเป๊บซี่ให้

ขอบใจเพื่อนๆม.น ที่เลี้ยงส้มตำยกครก!

ขอบใจเพื่อนเชษฐ์ที่สั่ง "ตำโล่งโจ้ง"

ทำให้พวกกุรู้ว่า มันโล่งโจ้ง ซะจริงๆ

ขอบใจตัวกุด้วย ที่จริงๆแล้วไม่อยากไป ม.น แต่นึกครึ้มเสือกอยากไป ซะงั้น!