เมื่อก่อนตอนสมัยกุสาวๆ เรียนมัธยมปลาย อุ้ย! กระแดะเกินเรียกซะเต็มเชียว
เรียกใหม่ดีกว่า เรียนม.ปลาย ที่จ.ร พวกกุต้องเรียนกันที่ตึก 7 ชั้น
ใครเคยเห็นหรือรู้จักหรือเคยผ่านก็คงจะสังเกตเห็นว่า
โรงเรียนเก่ากุ มีอาคารอยู่คารนึง มี 7 ชั้น ส่วนใครที่ไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้จัก
หรือไม่เคยผ่าน ก็ช่างแม่ง ไม่ต้องเสือกมาอยากจะรู้ เพราะถ้าพวกมึงไม่รู้
กันซักเรื่อง ก็คงไม่ตาย ใช่ไม๊? โอเค ตอนกุเรียนที่ตึก 7 ชั้น
พวกกุต้องเดินเรียนกันขาลาก น่องโป่งกันเป็นแถว พวกกุจึงเริ่มมองหา
เครื่องทุ่นแรงกัน โดยที่น่องไม่โป่งเหมือนไปถีบสามล้อมา ฉะนั้น
เครื่องทุ่นแรงที่พวกกุมองหา คือ "ลิฟท์" ไม่ใช่ ลิฟ์ท์ กะ ออย นะ
ตลกไม๊? ไม่ กุไม่ได้เล่นมุขให้พวกมึงขำ อย่าเสือกขำนะ กุเล่นไว้ให้แป้กงั้นๆ
แต่ลิฟท์เหี้ยนี่ มันมีแค่ตัวเดียว แล้วก็มีกฎอยู่ว่า "สำหรับอาจารย์เท่านั้น!"
อิดอกกกกกกกกกกก กุเคืองมาก ทำไมวะ กะอีแค่ลิฟท์ ทำไมพวกกุจะขึ้นกันไม่ได้
ในเมื่อพวกกุก็จ่ายเงินค่าเทอมกัน ทำไมแม่งจะต้องทุ่นแรงเฉพาะอาจารย์ด้วยวะ
แต่เมื่อมีเหตุ ก็ต้องมีผล อาจารย์ชอบพูดเตือนบ่อยๆหน้าเสาธงว่า อาจารย์น่ะ
เค้าแก่แล้ว อย่างพวกนักเรียนเนี่ย ยังวัยรุ่นกัน ก็ต้องแข็งแรง ขึ้นบันไดกันได้สบายๆ
ห่ามากค่ะ เห็นพวกกุเป็นอะไร กุไม่ใช่ทหารเกณฑ์ กุเป็นแค่เด็กสาวมัธยม
น่ารัก วัยใส หวานแหวว แต๋วจ๋า ดอกทอง กันขนาดนี้ ทำไมต้องให้กุเดินขึ้นบันไดด้วย
เมื่อพวกกุคิดได้ดังนั้น พวกกุจึงต้องใช้วิชานินจา แอบขึ้นลิฟท์กัน โดยไม่ให้
อาจารย์เห็น โดยการกดลิฟท์ แล้วก็ยืนรอจนกว่าลิฟท์จะขึ้นมาตามคำสั่งของพวกกุ
พอลิฟท์มา ย๊าง ... ยัง ไม่เข้าไปนะ พวกกุต้องแอบหลบอยู่ที่มุมเสาก่อน ค่อยมองว่า
มีอาจารย์ขึ้นมาไม๊วะ ถ้าปลอดคน พวกกุก็จะรีบสอดตัวเข้าในลิฟท์ ทันที!
ใครๆอาจจะเคยขึ้นลิฟท์กันแบบเก่าๆที่ไม่มีเสียงเหี้ยไรลอดเล็ดออกมาเลย
ต่างคนก็ต่างยืนนิ่งเงียบ จากเมื่อกี๊จากลาเพื่อนๆเฮฮาอยู่ดีๆ
กลายเป็นนิ่งเงียบ เมื่อเข้าลิฟท์มา กุว่าการขึ้นลิฟท์นี่
แม่งอาถรรพ์ชิบหาย ทำให้คนปากมากเข้ามาแร้ว นิ่งเงียบได้ชั่วขณะ
แต่ไม่ ของกุขึ้นแล้วสนุก
กุและผองเพื่อน มีกิจกรรมมาเล่นกันในลิฟท์เสมอ นั่นคือ
พอพวกกุสอดตัวกันเข้ามาในลิฟท์ สิ่งที่จะต้องทำอันดับแรกเลยคือ มองหาเหยื่อ
จะกี่คนก็ได้ แล้วแต่จิตศรัทธา จากนั้น พวกกุก็จะปิดไฟในลิฟท์
เคยเห็นไฟในลิฟท์ไม๊? ถ้าไม่เคยเห็น หัดเป็นคนสังเกตเหี้ยไรรอบๆตัวบ้างนะ
หรือไม่ก็รีบๆวิ่งไปกดลิฟท์แถวๆนั้นดูก็ได้นะ กุจะรอ นับ 1-3
1 ... 2 ... 3 โอเค กุถือว่าวิ่งไปดูมาแระนะ อ่ะ เข้าเรื่อง
พอพวกกุปิดไฟปุ๊บ จุดโฟกัสพวกกุอยู่ที่ไอ่เหยื่อห่านั่น มันโชคร้ายมาก
ที่มาแอบขึ้นลิฟท์พร้อมพวกกุ สิ่งที่กุทำคือ รุมสกรัมมัน ทั้งถีบ ทั้งเตะ
อ๊ะๆ อย่าคิดว่าพวกกุ หาเหยื่อที่ไม่มีทางสู้นะ กุก็ไม่ได้เหี้ยไรขนาดนั้นหรอก
แต่ว่า ... เหยื่อที่ว่า ก็จะต้องรู้ด้วยว่า วันนี้ จะมีกิจกรรมตอนขึ้นลิฟท์
ซึ่งเหยื่อเหี้ยนี่ ก็คือคนในกลุ่มกุ แต่พวกกุ จะสะกิดกันเองไม่ให้มันรู้ตัว
สะใจชิบหาย แม่งเห้อะ ปิดไฟแร้วกุก็ถีบๆๆๆๆ ตบๆๆๆ ยีหัวๆๆๆๆๆ ก๊ากๆๆ
มันส์สัดๆเรยมึ๊ง โอ๊ย...พวกกุสนุกกันมาก ในตอนนั้น
ทั้งๆที่กุก็ใส่กระโปรงกันทุกคน แต่ว่า ในวินาที สกรัมหมู่นั้น
มันมองไม่เห็นอยู่แร้ว ว่าใครจะเสือกใส่เหี้ยไรมา หรือว่า ไม่ใส่!
เพราะมันมืดไปหมด บางทีกุก็ไม่มีเหยื่อหรอก แบบว่าอยากเล่น
พวกกุก็นัดกัน สกรัมหมู่กันบ่อยๆ โดยไม่มีเหยื่อ วันนี้มึงอยากเล่นใคร
มึงทำได้เลย แต่ใช่ว่า วันที่กุมีเหยื่อนั้น อิเหยื่อห่านั่นจะไม่สู้นะ
เพราะต่างคนต่างไม่เห็นหน้ากัน บางที สกรัมคนที่ไม่ได้หมายตาไว้บ้าง
โดนเหยื่อสกรัมบ้าง หักหลังกันเองบ้าง เป็นที่หัวเราะเฮฮา สนุกสนาน
พวกกุทำแบบนี้บ่อยๆ เมื่อแอบขึ้นลิฟท์
แต่บางครั้ง พวกกุอยากเข้าไปเล่น แต่ก็ต้องรีบถอย เพราะ
อาจารย์ขึ้นลิฟท์มา พวกกุต้องทำเป็นยืนคอยเพื่อนบ้างล่ะ
ทำเป็นคุยเล่นกันหน้าลิฟท์บ้างล่ะ หรือไม่ก็ ถ้าหน้าด้านๆหน่อย
กุก็จะพูดกะอาจารย์ว่า "อาจารย์ขานู๋ปวดขาค่า ขอขึ้นไปด้วย
ได้ไม๊คะ นู๋ไม่ไหวจริงๆแล้วค่า"
อาจารย์บางคนก็ให้กุขึ้นนะ แต่บางคนก็ไม่
ลิฟท์ของตึก 7 ชั้น เนี่ย อิช่อเคยเล่าให้กุฟังว่า ตอนมันและเพื่อนๆของมัน
แอบขึ้น พวกมันเคยติดอยู่ในลิฟท์
พวกมันก็ช่วยกันง้างๆๆ ลิฟท์ออกมา พอง้างออกมาได้
สิ่งที่มันได้เห็นก็คือ มีแต่ อิฐ เต็มไปหมด หลังจากนั้น
อิช่อ และ เพื่อนๆ ก็ไม่ขึ้นลิฟท์เหี้ยนี่อีกเลย และกลายเป็นคน
ที่หวาดกลัวการขึ้นลิฟท์เป็นอย่างมาก
ถ้าไม่จำเป็นเหี้ยไร มันก็จะไม่ขึ้นลิฟท์ มันยินดีน่องโป่งเป็นคนถีบสามล้อ
ดีกว่าติดในลิฟท์
พอการขึ้นลิฟท์ของกุ กลายเป็นเรื่องน่าสนุก ไม่มีความเงียบเหงา
เศร้าสร้อยเหี้ยไรแร้ว พวกกุก็จะขึ้นกันบ่อยๆ
เป็นที่สนุกสนาน และครื้นเครง ปล่อยอารมณ์เครียดของพวกกุได้หลายเท่านัก
วันนึง ... พวกกุก็กะจะทำเช่นนี้อีก เมื่อกุกดลิฟท์ไปแล้ว พวกกุก็ซ่าส์
ยืนอยู่หน้าลิฟท์กัน ยืนออ กันจนเบียดเสียด
ติ๊ง! เสียงลิฟท์เปิด โอ๊ย...ตอนนั้นนะ กุไม่กลัวเหี้ยไรแระ เพราะกุไม่คิดว่า
จะมีอาจารย์คนไหนขึ้นมา เพราะตอนนั้น เข้าเรียนกันหมดแล้ว
แต่พวกกุเข้าเลท มัวแต่นั่งเม้าท์แตกกันอยู่ที่โรงอาหาร
พอถึงเวลาเรียน พวกกุขี้เกียจเดินน่องโป่งกัน
เลยอาศัยการขึ้นลิฟท์ห่านี่ (พอดีตอนนั้นกุเรียนชั้น 7)
ปรากฏว่า ด้วยความที่กุเลินเล่อ ไม่ตรวจความเป็นระเบียบ
ของลิฟท์ก่อนเข้านั้น กุก็รีบเบียดตัว เป็นนินจา เข้าไปในลิฟท์ทันที
พอกุหันมาจะกดลิฟท์กัน กรี๊ดดดดดดดดดดดดด อิชิบหาย
อาจ๊ารย์!!! เต็มเล๊ยยย อยู่ตรงที่กดลิฟท์
กรี๊ดดดดด ทำไมกุไม่เห็น กุตกใจชิบหาย ตกใจเหี้ยๆเลย
หัวใจหลุดออกไปตรงตาตุ่ม แร้วมึงคิดดู
สภาพกุสิ
อาจารย์ฝ่ายปกครองด้วย อิห่าเอ้ย ซวย ซวย ซวย
กุคิดได้แค่ว่า ซวย ในใจ
กุและผองเพื่อน หันหน้ามองกัน หันไปยิ้มให้อาจารย์ แหะๆ
หวัดดีค่ะอาจารย์ แหะๆ พวกกุยกมือไหว้ให้สวยที่สุด
เท่าที่พวกกุจะทำได้
อาจารย์ : จะขึ้นลิฟท์กันไปไหนเหรอจ๊ะ
กุแระผองเพื่อน : อ่อ จะไปเรียนชั้น 7 ค่ะ แหะๆ
อาจารย์ : อ่อ เหรอ อืม...งั้นช่วยไปส่งครูที่ชั้น 2 ก่อนได้ไม๊
กุแระผองเพื่อน : เอ๊ะ...ชั้น 2 (มันเป็นห้องปกครองนี่หว่า)
กุกะเพื่อน หันหน้ามองกันเลิ่กลั่ก
หุย...อาจารย์ คะ นู๋มีเรียนภาษาอังกฤษชั้น 7 อ่ะค่ะ
นู๋ขอขึ้นครั้งนี้ครั้งเดียวไม่ได้เหรอคะ
(กุลืมบอกไปว่า อาจารย์ลงลิฟท์มา เพื่อที่จะขึ้นไป
ชั้น 5 เพราะขี้เกียจยืนรอใหม่ กลัวลิฟท์เต็ม เลยลงมา แล้วขึ้นอีกรอบ
ส่วนพวกกุ อยู่ชั้น 1)
อาจารย์บอกกุว่า ไม่มีอะไรหรอกน่า ไปชั้น 2 กับครูแป๊บเดียว
แต่อิแป๊บห่าของอาจารย์นั้น พวกกุรู้เรยว่า กุโดนแน่ๆ
สุดท้าย เมื่อกุไปถึงห้องปกครอง ผิดคาด! กุนึกว่าจะทำทัณฑ์บน
ที่แท้ อาจารย์ทำโทษพวกกุ โดยการ
ขัดส้วม!
อาจารย์แจกอาวุธในการขัดส้วมให้พวกกุ ครบมือ
อิสาดม๋า อายก็อาย เรียนก็ไม่ได้เรียน
แถมอาจารย์ก็ยังตามมาดูพวกกุขัดส้วมกันอีก
กุแระผองเพื่อน นึกถึงตอนนี้ เมื่อเอาเรื่องเก่ามาเล่ากันใหม่ทีไร
พวกกุก็หัวเราะท้องแข็งกันทุกที
แหม...ทำไปได้!
ครั้งนี้พวกกุขยาดการขึ้นลิฟท์ได้ไม่นาน สุดท้าย
พวกกุก็ยังแอบขึ้นลิฟท์ กันอยู่ดี - -!
อิดอก ไม่เข็ดจริงๆนะมึง
ภาษาเหนือวันละคำวันนี้ คำว่า ม่ะกุย อ่านว่า ม่ะ - กุย แปลว่า กำปั้น
แต่งประโยค วันนี่หน้าปี้หนานเป๋นแผลไปโดนม่ะกุยยอกมาแหละปี้
แปลอีกทีว่ะ วันนี้หน้าพี่ทิดเป็นแผลไปโดนกำปั้นใครเค้ามาเหรอพี่
บ๊าย...บาย
นู๋บลิว เซเลอร์มูน ก๋ากั่น
