สวัสดีปีใหม่
... โอววว ...
กุรับรู้ได้เลยว่า แค่ประโยคนี้ประโยคเดียว
ก็ทำให้รู้สึกว่า ชีวิตมีอะไรที่อยากเริ่มต้นใหม่
อยากคิดบวกกับทุกสิ่งอย่างที่แวดล้อมและดาหน้าเข้ามา
อยากทำอะไร ๆ ที่ยังไม่ได้ทำ ในปีก่อน ๆ
กะอี่แค่สวัสดีปีใหม่
ก็ทำให้กุเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกได้ขนาดนี้
ปกติ กุจะรวบรวมสิ่งต่าง ๆ
ที่เกิดขึ้นกับชีวิตกุตลอดหนึ่งปีมาเขียน
แต่แล้ว ... มันก็ไม่สามารถทำให้กุเขียนออกมาได้ ...
ไม่มีอารมณ์ ทั้งที่มีเวลามากมายมหาศาลนัก
เสียเวลาไปกับการนั่งจมอยู่กับตัวเองก็มาก
รู้ก็รู้แก่ใจว่า กุนั่งหายใจทิ้งเล่น ๆ ทำไมวะ
เมื่อไหร่จะมาอัพบล็อกซักที
อยากจะเขียนใจจะขาด
แต่พอนั่งนึกว่าตัวเองจะต้องมาจมหน้าคอมพ์
แล้วใช้ความคิดจากหัวใจและสมองกลั่นกรองเป็นชั่วโมง ๆ
แม่ง ลำบากว่ะ กุขี้เกียจ กุบอกตรง ๆ
แล้วเวลามีเรื่องเหี้ย ๆ หัวควย ๆ เนี่ย
ก็ขี้เกียจนึกถึง ไม่อยากร้องไห้ ซ้ำแล้วซ้ำอีก
แต่ช่วงเวลาที่ดี ๆ ของกุก็มีนะคะ
เพียงแต่ ... มันจะไปสะใจอะไร้ ถ้าเขียนเรื่องดี ๆ
( อ่าว อินี่ ตกลงมึงต้องการอะไรกันแน่ ? )
ส่งท้ายปีเก่าปีนี้
กุมีความสุขกาย สบายใจดี
งานเลี้ยงก็ไม่กร่อย
กินเต็มที่ ขี้เต็มส้วม ดีมาก
ลองนั่งนึกตามอารมณ์ที่เตลิดเปิดเปิงของตัวเองไปมา
นี่กุอยู่กับตัวเองมา 26 ปีแล้วเหรอ ?
ใช้ชีวิตมานานขนาดนี้แล้วเหรอ ?
พฤษภาคม ปีนี้ ก็จะ 27 แล้วสินะ ?
ตอนนี้คิดพอใจหรือไม่พอใจกับการที่ได้เกิดมากันแน่นะ
พยายามถามย้ำกับตัวเองว่า
นี่กุโอเคมั้ย กับสิ่งที่ผ่าน ๆ มา
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ กุก็พยายามคิดว่า
กุจะไม่แก้ไขอะไร ถึงแม้แก้ไขไป
หากดวงชะตามันกำหนดให้พบเจอกับเหตุการณ์ที่มันเฮงซวย
ไม่ว่าสถานการณ์ไหน กุก็ต้องได้พบเจออยู่ดี
ให้มันเป็นไปแบบนี้ดีที่สุด
และรอว่า ต่อไป จังหวะชีวิตของกุจะเป็นยังไงต่อไป
จะว่าไป แม่งก็ลุ้นดีว่ะ
เอาน่ะ ชีวิตกุหากมันเพอร์เฟค เรียบง่ายเกินไป
มันก็คงไม่สนุกสินะ
... ปีใหม่ปีนี้ ...
ขอให้กุมีความสุขมาก ๆ มีความสุขกับทุก ๆ วัน
ดำเนินชีวิตประจำวัน อย่างมีความสุข
หากแม้มีอุปสรรคเลวร้ายน้อย เลวร้ายมาก มาสะกิด
ก็ขอให้กุผ่านพ้นมาได้อย่างสง่างาม
และมีความสุขกับการได้เรียนรู้ทุกสิ่งอย่าง
เพราะมันเป็นสิ่งที่ช่วยหล่อหลอม ให้เกิดมาเป็นกุ ณ ปัจจุบัน
ขอบใจมากตัวกุ ขอบใจที่ยังเป็นอี่บลิว
ไม่เป็นอี่บ้าไปซะก่อน
ตอนแรกนึกว่า กุจะไปเป็นคนไข้ที่โรงพยาบาลบ้าแล้ว
เพราะจิตรั่วเหลือเกิน ฟุ้งซ่าน
ยิ่งเติบโต ยิ่งเป็นเอามาก
เอาน่ะ
หากกุเป็นเหี้ยอะไรมาล่ะก็ ประวัติศาสตร์ของกุก็ยังคงอยู่
ณ ส้วมสีชมพูที่นี่ ที่เดิม แหละน่า
...
ส้วมสีชมพูที่รักจ๋า
กุไม่ได้อวยพรวันเกิดบล็อกให้เลยง่ะ
สุขสันต์วันเกิดบล็อกย้อนหลังนะคะ
จะเอาเหี้ยไรเป็นของขวัญให้บล็อกดีล่ะ
หากบล็อกเป็นส้วมกุ กุคงเอาขี้ปักเทียน ให้เป่าดีมะ ?
ฮ่า ๆ สถุนง่ะ รู้สึกได้เลย ฮ่า ๆ
ขอบคุณสำหรับที่ดี ๆ สีส้วมน่ารัก ๆ
และการรอคอยของส้วมน้อย ๆ แห่งนี้
( กุคิดเอาเองว่าส้วมแม่งรอกุ )
หรืออาจจะไม่ได้รอคอยกุ แต่ก็นั่นแหละ
เสือกเป็นส้วมของกุแล้วนี่ ไม่รอกุไม่ได้นะ
อย่าทำหยิ่งไม่รอเจ้าของเยี่ยงกุเข้ามาขี้นะ
กุไม่ยอม !
ใครเคยบอกว่า ตัวกุไม่ใช่ของกุ
กุอย่ายึดติด
แต่กุนี่แหละ จะบอกว่า
ตัวกุเป็นของกุ บล็อกน้อยนี่ก็เป็นของกุ
และกุยึดติดค่ะ
@^_^@
รักส้วมสีชมพู และรักตัวกุเอง
ภาษาเหนือวันละคำวันนี้ คำว่า ป่าเฮี่ยว อ่านว่า ป่า - เฮี่ยว แปลว่า ป่าช้า
แต่งประโยค วันนี่น่องบลิวก๋ายตางเข้าป่าเฮี่ยวมา น่ากลั๋วง่าว
แปลอีกทีว่ะ วันนี้นู๋บลิวผ่านปากทางเข้าป่าช้ามา น่ากลัวชิบหาย
บ๊าย...บาย
นู๋บลิว เซเลอร์มูน ก๋ากั่น
นู๋บลิว เซเลอร์มูน ก๋ากั่น
ป.ล บล็อกจ๋าอย่าได้โกรธนู๋ เพราะบางทีอารมณ์นู๋ขึ้น ๆ ลง ๆ
( ทำไมกุพูดเพราะจัง )
อาจเขียนขำแต่ซ่อนรอยน้ำตาอยู่บ้าง
อาจเขียนแบบเรื่อย ๆ เฉือยๆ เหนื่อย ๆ เพลีย ๆ บ้าง
ขอจงอภัย
เพราะกุก็ไม่รู้ว่าจะเอาอารมณ์สัดม๋านี่
... ไปปล่อยไว้ที่ไหนแล้วอะค่ะ ...
1 ความคิดเห็น:
น้องทำงานที่แพร่เหรอครับ พี่เพิ่งไปเที่ยวมาเอง แต่แอบชอบน่าน มากกว่า อิอิ
แสดงความคิดเห็น