โย่ว ในที่สุดก็ถึงเวลาเปลี่ยนแปลงหนังหน้ากันอีกแล้ว
จากหน้าอ่อนเหมือนก้นเด็ก คราวนี้ก็เริ่มนับรอยตีนกากันไป
ตอนแรกกุไม่ได้จองตั๋วรถเอาไว้ กุคิดมากสุด ๆ กลัวไม่ได้กลับบ้าน
เลยโทรไปหาอิโบหัวจุก น้องสาวของกุ
มันก็เรยไปจองตั๋วเผื่อกุด้วย โฮะ ๆ ๆ สบายจริง ๆ เรยกุเนี่ย
เมื่อถึงเทศกาลปีใหม่ บล็อกกุก็ต้องมารวมเรื่องของกุไว้เช่นเคย
คงจะรวมเรื่องของคนอื่นไปไม่ได้ เพราะนี่บล็อกกุ ส้วมกุ
ใครปวดขี้ ไปขี้ที่อื่น อย่ามาขี้บล็อกกุ งิงิ
ภูมิใจที่สุด
กุเรียนจบแล้ว ฮิฮิ้ววววว ในที่สุดน้ำหน้าอย่างกุก็เรียนจบจนได้
ไม่น่าเชื่อค่ะ แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เพราะกุเรียนจบแล้วจริงๆ
พ่อแม่บอกว่า ภูมิใจกับลูกมาก แต่ต้องหางานทำให้ได้นะ
กุยังรู้สึกว่า กุจบแบบไม่มีความรู้ห่าไรเลย
ทำไมงี้วะ เจ็บใจว่ะ แต่ก็นะ ... มันต้องมีอะไรติดหัวมาซักนิดเหอะน่า
เอ๊ะ ... นี่กุกำลังพูดถึงเรื่องน่าภูมิใจอยู่นะเนี่ย ทำไมมาดูเหี้ย ๆ ทีหลังวะ
ดีใจที่สุด
กุสอบเข้าเรียนเพิ่มเติม ณ ที่แห่งหนึ่งได้
หลังจากมอง ๆ ไว้ก่อนจบ ป.ตรี แต่ไม่ใช่ ป.โท หรอก เรียนเพิ่มเติมน่ะ
นี่คือสิ่งที่กุเคยหวังไว้ตั้งแต่เรียนอยู่ปี 3 แล้ว
กุจะต้องมาเรียนให้ได้ ตอนนี้คือความหวัง
แต่ไม่รู้จะบรรลุถึงความฝันรึเปล่า
เมื่อก่อนไม่เคยตั้งใจเรียน มัวแต่สนใจเรื่องไม่เป็นเรื่อง
( กุไม่เชื่อโว้ยว่ามันคือเรื่องไม่เป็นเรื่อง ไม่งั้นมึงจะคิดมากเหรอ )
เอ๊ะอิห่า ใครตะโกนด่ากุ ประชดกุเหรอ เออ
กุยอมรับ ว่ามันคือเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่กุชอบเอามันมาเป็นเรื่องจนได้สิน่า
ถ้าให้ย้อนกลับไปกุคงไม่แก้ไขมันเพราะไม่งั้นกุคงไม่ได้รู้
จนเก็บไว้เป็นประสบการณ์ชีวิตหรอก
ไม่เคยล้ม ก็ไม่รู้วิธีลุกขึ้นยืน
ไม่เคยร้องไห้ ก็ไม่รู้วิธีปาดน้ำตาล่ะวะ
อุ๊ย ... เป็นการเป็นงานจนไม่คิดว่าจะเป็นบล็อกกุเลยนะเนี่ย โฮะ ๆ
เศร้าใจที่สุด
เรื่องของหัวใจซะมากกว่า เรื่องนี้มันแย่เอามาก ๆ สำหรับกุ
เพราะไม่ว่าจะเจอเรื่องส้นตีน ๆ อะไรมากมายเท่าไหร่
กุทนได้ หนังหนา สู้ยิบตา
แต่กุยอมแพ้ ถ้าเป็นเรื่องความรักว่ะ
กุไม่อยากเป็นของเล่น รักกุก็ใส่ใจกุมาก ๆ
ถึงเวลาที่ไม่มีกุ อย่าให้กุกลับไป
ไม่ใช่ไม่เสียใจ ไม่เศร้าใจ แต่ต้องตัดใจและทำใจ
คนอย่างกุไม่ได้เข้มแข็งมากนัก กุสู้ความเป็นจริงไม่ไหว
กุอ่อนไหว และอ่อนแอพอสมควร ใครอยากเอาชนะกุ
ทำให้กุรักสิ มึงชนะแน่ๆ กุฟันธงค่ะ สัด !
น่ายินดีที่สุด
เพื่อน ๆ ที่เรียน อีกมหาวิทยาลัยนึง กำลังจะรับปริญญากัน
กุยินดีกับพวกมันมาก ๆ ส่วนตัวกุนั้นหรือ
จะรับก็เดือนเมษา 2550 นี้แหละ จะลดอ้วนได้ทันเปล่าวะแม่ง
หน้าบานเป็นกระด้ง แต่งหน้าคงเหมือนศพขึ้นอืด เดี๊ยนทนบ่ได้ อะปิ๊ด อะปิ๊ด
กุไม่มีปัญญาไปถ่ายรูปหรือแสดงความยินดีกับพวกมันได้
เพราะติดเรียน ถ้าขาดเรียนไปก็จะเรียนไม่ทัน
มันต้องได้เรียนรู้ทุกวัน ๆ เฮ้อ ... โทษทีว่ะเพื่อน ๆ
กุไปไม่ได้จริง ๆ นะคะ อย่าโกรธกุ ไว้กุรับ มึงก็มาถ่ายรูปกะกุก็ได้
วะฮะ ๆ
( แต่กุก็ฝากของชำร่วยไปให้พวกมึงแล้วนะคะ ชอบกันมั้ย ? ตอบกุที้ )
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสี่ยงตายที่สุด
ไอ่เหี้ย ! งูเหี้ยตัวนั้นที่แม่งกัดกุ๊
ไอ่ที่มันกัดน่ะ ไม่เท่าไหร่นะกุว่า
แต่หัวใจกุจะวายตายห่านี่สิ มันทำให้กุโกรธ กุกลัวตายด้วยแหละเรื่องของเรื่อง
แล้วตัวของมันน่าขยะแขยงแค่ไหน แหวะ
นึกแล้วสยอง เสียวตูดอย่างแรง
( เกี่ยวเหรอวะ ? )
ถ้าในใบสมัครงานมีให้กรอกว่า
มีประสบการณ์อะไรบ้าง
กุกรอกไปว่า " โดนงูกัดแต่ไม่ตาย " ได้มั้ยวะ
- -!
sensitive ที่สุด
ทุกครั้งที่กุหายใจ อารมณ์ sensitive จะเข้ามาก่อกวนกุตลอดแหละ
ไม่ว่ากุจะนั่งซักผ้า นั่งเรียน หรือนั่งขี้
มันก็ทำให้กุคิดมาก หวั่นไหว ได้เสมอ
กุเหงามาก เป็นคนขี้เหงา เข้าใจบ้างซี ( บอกใคร ? )
ถึงมีคนเข้าใจว่ากุเหงา แต่ไม่ทำให้กุหายเหงาได้ มันก็เท่านั้นแหละวะ
ระดับเลเวลความเหงา ของกุ มันวัดค่าไม่ได้
แต่กุรู้สึกได้ว่า มันเพิ่มและแสดงอภินิหารได้ทุกวัน
จนบางทีกุก็ท้อใจ ไม่เป็นอันทำอะไร มัวแต่นั่งเหงา
จะเหงาทำซากอะไรมากมาย กุคิดอย่างนี้
ใคร ๆ ที่คุยกะกุก็บอกกุอย่างนี้
แล้วกุจะทำไงดี ในเมื่อกุไม่ได้ตั้งใจเหงา
มันเหงาของมันเอง อยากร้องไห้ แต่บางทีน้ำตาไม่ไหลก็อึดอัดนะ
อึดอัดพอ ๆ กับปวดขี้ แต่ขี้ไม่ออกเลย ทั้งอึดอัดและทรมาน
จะนอนก็นอนไม่หลับ ทำอะไรก็ขัดลูกตา สับสนวุ่นวายใจไปหมด
ความเหงากับกุ เป็นมิตรกันไม่ได้ อยู่ร่วมโลกกับกุไม่ได้
นอนห้องเดียวกับกุไม่ได้ มีกุต้องไม่มีความเหงา
แต่มันเหมือนชอบมาง้อกุทุกที ทำให้กุใจอ่อน รับมันมาใส่ใจทุกครั้งสิวะ
กุอยากเป็นเซเลอร์มูน แต่เซเลอร์มูน นี่มันต้องพิทักษ์ช่วยเหลือคนอื่น
กุก็เป็นบ้าง แต่ช่วยเหลือไม่ให้ตัวเองรู้สึกแย่ๆ ไม่เคยได้เลย
ทฤษฎีพึ่งพาตนเองของกุล้มเหลว
จะมีใครทำให้กุหายเหงาได้บ้างวะ ที่ไม่ใช่ให้หายเหงาชั่วคราว แต่เป็นแบบตลอดไป
หวังไว้ที่สุด
อยากผอมว้อยยยยย
ไม่มีอะไรหวังมากกว่านี้อีกแล้ว
แทนที่จะหวังเรื่องงาน หวังเรื่องเงินเดือน
กุเสือกมาหวังเรื่องห่าอะไรเนี่ย
กุหวังไว้มานานมากแล้ว เรื่องนี้ ไม่เคยทำได้ซักที
ทำไมไม่รู้จักรักตัวเองมากกว่านี้วะ
สาธู้ สมหวังซักทีเหอะ ไม่หวังชาติหน้า กุจะเอาชาติเน้ !
เคืองที่สุด
ตัดผมมา ตอนแรกก็แค่ไปทำสี เปิดหนังสืออ่านไปมา
ดันเจอทรงผมที่อยากทำ กุถามช่างทำผมแล้ว
" พี่คะ ทรงนี้หน้าอย่างนู๋ทำได้มั้ยคะ ? "
" ทำได้สิ จะทำมั้ยพี่จะได้ตัดเลย "
ด้วยความมั่นใจในตัวเองเกินไป คิดว่าจะสวยเหมือนในรูป
ลืมตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูน้ำหน้าตัวเอง
กุตัดสินใจให้เค้าทำผมกุซะงั้น
พอเสร็จแล้วแทบกรี๊ด ไม่ใช่สวยเริ่ด
แต่มันหน้าบาน สั้นเต่อ น่าอนาถใจโคตร
เคืองค่ะเคือง แต่ไม่อยากบอกที่ร้าน เพราะแก้ไขห่าไรไม่ได้อีกแล้ว
มันคือกรรมของกุโดยแท้จริง โทษใครไม่ได้ ด่าตัวเองแล้วกันกุ
ร้องไห้ดีมั้ยวะ ?
เวร
เหี้ยที่สุด
อิพวกวางระเบิด คนอื่นเค้าจะรื่นเริงกัน พวกมึงนี่ระยำสัดหมาจริง ๆ
ไม่ว่าจะเป็นใครก็ช่างหัวมึง แต่กุสงสารครอบครัวมึงมาก
เสียเงินเสียทองเลี้ยงพวกมึงให้เป็นคน มีมันสมองมากกว่าสัตว์
ยังเสือกฆ่ากันเองได้ลงคอ ไม่คิดบ้างว่าครอบครัวคนอื่นเค้าจะเป็นยังไง
สัตว์ฆ่ากันเองเพราะประทังชีวิต
แต่คนมีปัญญามากกว่านั้น คงไม่ได้แดกคนกันเอง
แต่จิตใจนี่ทรามชิบหาย ว่าจะไม่ด่าวันปีใหม่ ก็อดไมได้ค่ะ
นู๋บลิว ทนไม่ไหวจริง ๆ
ชาติบ้านเมืองเดือดร้อนไม่นึกกันบ้างเลย
เก่งแต่เรื่องเหี้ย ๆ ไม่เอาเรื่องดี ๆ มาทำให้ชาติเจริญกัน
ไม่น่าเกิดมาเป็นคนเลย
ปีใหม่นี้ ใครทุกข์ใจ เศร้าใจ หรือเจอเหตุการณ์เลวร้ายแค่ไหนมาก็ตาม
กุขอภาวนาให้เรื่องร้ายเหล่านั้น หายไปนะคะ
ถ้าเจอเรื่องร้ายๆมาเยอะ ๆ ก็ท้ามันแม่งเลย
เอาสิวะ กุจะเจออะไรร้าย ๆ ให้หมดเลย มีอะไรร้ายอีกมั้ย ร้ายมาให้พอ
เด๊วมันเบื่อ มันก็จะหนีจากเราไปเอง
อย่าเชื่อกุมาก ถ้าไม่ได้ลองทำเอง งิงิ
ส่วนกุก็จะพยายามทำให้ได้ เหมือนที่บอกคนอื่น ๆ ไป
( เอ๊ะ ยังไง อินี่ไม่น่าเชื่อถือ )
ภาษาเหนือวันละคำวันนี้ คำว่า ย่าม อ่านว่า ย่าม ( ออกเสียงนาสิก )
แปลว่า ได้ใจ , เคยตัว , ชิน , เนียน
แต่งประโยค ป้อจายถ้าฮักเขานัก เขากะย่ะย่ามบ่ดูแลเฮาเหมือนตะก่อน
แปลอีกทีว่ะ ผู้ชายถ้ารักเค้าเยอะ เค้าก็จะได้ใจไม่ดูแลเราเหมือนเคย
บ๊าย...บาย
นู๋บลิว เซเลอร์มูน ก๋ากั่น
ป.ล. ขอบใจนะเว้ย สำหรับคนที่เข้ามาอ่าน นี่กุไม่รู้หรอกว่าใครมาอ่านบ้าง
แต่บางครั้งก็ทำให้กุได้รู้ว่า กุก็มีคุณค่าอยู่นิดหน่อยแฮะ
แอบดีใจ อุวะ ไม่แอบดีกว่า กุดีใจให้เห็นเลยดีกว่า
กรี๊ด ๆ ๆ ดีใจนะค้า
