วันพุธที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

... ดีต่อใจ ...




ได้รับพรจากพระอรหันต์ของบ้าน และญาติพี่น้องตั้งแต่เช้า 
แม่กับพ่อบอกว่าช่วงเวลานี้ในตอนนั้น 
แม่ก็เดินเข้า ๆ ออก ๆ ห้องน้ำอยู่นั่น 

คนเราแม่งต้องใช้ความอดทนมากมายขนาดไหนกันนะ
ที่ต้องคอยอุ้มท้องอยู่หลายเดือน ฮอร์โมนแม่งก็พลุ่งพล่าน 
ขึ้น ๆ ลง ๆ ตลอดเวลา 
( แค่ช่วงเวลาที่กุเป็นเมนส์แม่งยังแย่เลย )

ภายในปั่นป่วน ภายนอกก็มีสิ่งเร้ามากมายที่เข้ามากระทบ

 ระหว่างการรอคอยที่จะได้เห็นลูกของตัวเอง 
ความเจ็บปวดแสนสาหัสก่อนหน้า 
( โอยยยย ไม่อยากคิด จะเป็นลม แค่ปวดท้องเมนส์ยังจะไม่ไหว ) 

 ขอเพียงเสี้ยววินาทีที่ได้รู้ว่าคนในท้อง 
ได้ออกมาเผชิญหน้ากับโลกกว้างได้ 
และสามารถที่จะฝ่าฟัน ต่อสู้ และเอาชนะ กับภยันตรายทั้งปวง
ได้อย่างสง่างาม ก็หายเจ็บหายปวด

กุคิดว่าพ่อกับแม่ คงหวัง หรือปรารถนากับลูกว่า
 เมื่อถึงเวลาเป็นสุข ก็ให้โอบกอดความสุขเหล่านั้นไว้ 
และเก็บกักเข้าสู่หัวใจให้ได้มากที่สุด
 เมื่อถึงเวลาที่ลูกเป็นทุกข์ ก็สามารถเผชิญหน้าอย่างกล้าหาญ 
และมองสิ่งเหล่านั้นให้เล็กที่สุด 
จนไม่สามารถสะกิดให้ระคายเคืองลูกได้

( อันนี้คือกุคิดเองค่ะ แบบว่ากุเก่ง และคิดว่าพ่อแม่ของคนอื่น ๆ 
ก็น่าจะคิดงี้ปะวะ ? หรือไง ? )


เมื่อคืนกุเลยตั้งนาฬิกาปลุก เพื่อจะต้องตื่นตั้งแต่เช้า
คือจะออกไปใส่บาตรกับแม่ 
ฝนก็ตกตั้งแต่กลางคืน เชี่ยยยย กุโคตรมีความสุขอะค่ะ
มันครึ้มอกครึ้มใจอย่างบอกไม่ถูก
แล้วกุแม่งก็เป็นคนที่ทั้งชอบ ทั้งรักเวลาฝนตกเลยอ้ะะะะะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คือแม่งกรี๊ดในใจตลอด ๆ เวลาที่ฝนตก

ทั้งที่ตอนแรกแม่ง โคตรทุกข์อ้ะ
3 - 4 วันที่ผ่านมา
ไอ่ห่า เสือกมีอาการ PMS ก่อน และระหว่างเป็นเมนส์
กุจะตายซะให้ได้ !!!
อีเหี้ยยยยยยย หดหู่ไปไหน ! จิตใจนี่แบบ โอยยยย กุจะตายแล้ว โอยยยย
เวลาจะนอนก็นอนไม่ได้ ง่วงก็ง่วง เสือกนอนไม่ได้ 
( ทรมานนะมึง ! ใครไม่เคยเป็น ลองอธิษฐานขอลองเป็นดูสิ
เดี๋ยวมึงรู้เลย )


เช้ามากุกับแม่ออกจากบ้านท่ามกลางสายฝน
ที่โปรยปรายลงมาอย่างไม่ขาดสาย 
ก็ไม่เป็นไร ยอมเปียก งิงิ ( จริง ๆ คือเอาร่มไป แต่ก็ไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ )
พอใส่บาตรพระเสร็จเรียบร้อย ก็เดินซื้อของที่ตลาด
จะเอามาไหว้ศาลพระภูมิ 
แล้วก็แวะซื้อพวงมาลัยดอกไม้ และดอกมะลิ 
แค่เดินผ่านหน้าร้าน ขนาดฝนตกนะเว้ย แม่งยังส่งกลิ่นหอมมากอะ
กลิ่นเตะจมูกเลย
ละกุเป็นคนที่ชอบกลิ่นหอมของดอกมะลิมากกกกกกกกกก ด้วย !
สมัยต้องอยู่หอพัก กุนี่แบบไปซื้อจนเป็นเจ้าประจำของแม่ค้าอะ
บางทีแม่ค้ารู้งาน ก็เก็บเผื่อไว้ให้กุเลย พอกุไปก็เอาออกมาให้
ลดราคาให้อีกต่างหาก ! เริดแมะ ? 55555555

ระหว่างที่เดิน ๆ อยู่ ก็เห็นปลาดุก
กระโดดออกจากกะละมังของแม่ค้าปลา 2 ตัว 
 ก่อนหน้านั้นก็เห็นนะ แต่เค้าคงเก็บใส่กะละมังไปแล้ว คือมันหลายตัวอะ
กุกับแม่คงจะคิดเหมือนกัน ที่เห็นว่า เออนะ หรือมึงอยากจะรอดชีวิต ?
ใช่สิ ใคร ๆ ก็อยากเป็นผู้รอดตายกันทั้งนั้นแหละ !
ไม่ใช่แค่มึงหรอก 
แต่ถ้ารอดตาย หรือมีชีวิตอยู่ได้นาน ๆ ทุกคนก็อยากจะอยู่อย่างสุขสบาย
ไร้ความทุกข์ ใช่มะ ?
ซึ่งตอนกุซื้อมันมาปล่อยที่สระน้ำหน้าบ้าน 
คือมันเป็นสระที่เค้าประกาศเป็นเขตอภัยทาน ห้ามจับสัตว์น้ำ
แต่น้ำมันเหม็นเขียวอะ กุก็เห็นนะว่ามีตัวปั่นน้ำ มีน้ำพุ นั่นนี่
แต่ก็ยังรู้สึกเหม็นอยู่ดี 
แล้วปลาทั้งหลาย ก็โอ๊ยยยยยยยยยย จะเยอะไปไหน !
มันจะอดตายกันบ้างมั้ยวะ ? กุก็เคยเอาข้าวเอาอาหารไปโยนให้มันกินนะ
บางคนเค้าก็มาซื้ออาหารปลาแล้วโยนให้มันกินกัน
กุเคยคิดว่าแล้วมันจะได้แดกทุกตัวเปล่าอะ ? แย่งกันจนกุยอมใจอะ

ถ้ากุรวย ๆ กุแม่งจะเหมาอาหารปลา แล้วเทให้แม่งเต็มสระไปเลย
เทแม่งทั้งขอบสระ กลางสระ
เอาให้แม่งอิ่มกันอย่างถ้วนทั่วทุกตัวตน
นอกจากจะมีปลาด้วย กุเห็นตัวเหี้ยด้วยค่ะ 
คือคำว่าเหี้ย ที่ใช้เรียกสัตว์กุว่าไม่ได้อัปมงคลอะไรนะ
มันเป็นสัตว์ที่แม่งมีคุณธรรมด้วยซ้ำ ที่มีสันดานชอบแดกของเน่า
จริง ๆ คือธรรมชาติของสัตว์ แต่พอเปรียบกับคนปุ๊บ
 เหี้ยเลยกลายเป็นสัตว์มีคุณธรรมเฉยยยยยย

พอปล่อยปลาดุกเสร็จ กุก็กลับเข้าบ้าน
เตรียมจัดของใส่ถาด 
จากนั้นก็ไหว้และถวายผลไม้ น้ำ พวงมาลัยดอกไม้ 
หมาก และบุหรี่ ศาลพระภูมิ เจ้าที่เจ้าทาง ศาลตายาย ศาลเจ้าแม่ฯ

ก่อนไปทำงานก็กราบเท้าพ่อแม่
ด้วยพวงมาลัยดอกมะลิกลิ่นหอม 

( หอมจริง ๆ นะ คือมันเป็นตัวแทนของสิ่งมงคลได้ดีจริง ๆ อะ กุโคตรชอบบบบ ! )

แล้วกุก็ล้างมือ ล้างเท้า อวยพร ขอพร และขออโหสิกรรม
ปกติถ้าพอจะมีงบหน่อย ก็จะขอร่วมเลี้ยงอาหารกลางวันให้เด็ก ๆ 
โดยรวมเงินกับโรงเรียน เพื่อเปลี่ยนเมนูอาหาร
 ( คือเค้ามีงบทำอาหารกลางวันอยู่แล้ว กุแค่ขอสมทบเพื่อเปลี่ยนเมนู )
ส่วนใหญ่จะขอให้เค้าทำก๋วยจั๊บ คือไม่ว่าจะปีใหม่ วันเกิด หรืออะไรก็เถอะ
กุก็จะทำแบบนี้ตลอด

บางครั้ง ถ้าเงินไม่พองี้ กุก็จะซื้อขนม และน้ำหวาน 
มาเลี้ยงเด็ก ๆ ตัวน้อย ๆ 
ส่วนเด็กคนไหนจะเข้ามาในห้อง ก็จะบอกให้เค้ามากินกับน้อง ๆ ด้วย
ให้น้องแบ่งปันพี่ ๆ และให้พี่ ๆ เอ็นดูน้อง ๆ 
กุจะให้เค้านั่งกันเป็นกลุ่ม คือแบ่งกลุ่มกัน พี่กับน้องอยู่ด้วยกัน 
กติกาคือ ใครแย่งขนมกัน ไม่แบ่งปันกัน ก็จะได้แค่วันที่เลี้ยง
วันอื่นอด ! เพราะไม่มีน้ำใจ และความสามัคคี
อันที่จริง ตัวกุเองก็ไม่จำเป็นต้องรอวันสำคัญ หรือเทศกาลอะไรหรอก
บางทีนึกอยากจะเลี้ยงก็เลี้ยง ให้เหตุผลกับเด็กไปว่า
เพราะหนูเป็นเด็กดี คุณครูเลยซื้อขนมมาให้ค่ะ แค่นั้นเอง
คือปกติเลยเนี่ย ทุกเดือนที่เงินเดือนออก กุจะจัดสรรเงิน
ที่นอกจากจะเป็นเงินที่ให้พ่อแม่ และญาติ ๆ แล้ว
ก็จะแบ่งมาส่วนนึงที่ซื้อขนมมาเลี้ยงเด็ก ๆ มันเป็นขวัญ และกำลังใจ
ที่กุจะสามารถเผื่อแผ่ และให้กับเค้าได้ 
เด็กกับขนมแม่งของคู่กันอยู่แล้ว จริงอยู่ เค้าก็ห้ามขาย
หรือห้ามเด็กกินของขบเคี้ยวที่ไม่มีประโยชน์เหล่านี้แหละนะ
แต่กุเห็นว่า นาน ๆ ที กุก็เลยทำ แต่กุก็เฝ้าเด็กตลอดนะเว้ย !
กินกันเสร็จ ก็แปรงฟันงี้ ! ( เอ่อ คือ บางทีก็ไม่ แหะ ๆๆๆๆ  อภัยกุเหอะะะะ )

เงินบางส่วนกุก็เอาไว้ทำบุญ คืออาจจะช่วยเหลือน้องหมาน้องแมว
อาจจะใส่บาตร หรือถวายสังฆทาน อะไรงี้

วันเกิดกุปีนี้ กุดูงบแล้ว เอ่อ มันก็น่าอนาถใจอยู่แหละ
แต่ด้วยความที่อยากให้เด็ก ๆ ได้กินกันทั้งโรงเรียน
กุเลยตัดใจ สมทบกับทางโรงเรียนเปลี่ยนเมนู เป็นก๋วยจั๊บ นั่นแหละ
คือโรงเรียนไม่ได้บังคับอะไรนะ แต่กุไปปรึกษาเค้าก่อน
ว่าจะให้ออกทั้งหมด หรือยังไง ทางโรงเรียนให้สมทบเอา
เพราะมีงบในการทำอาหารกลางวันให้เด็กอยู่แล้ว อะไรงี้

นาน ๆ เด็ก ๆ ได้เปลี่ยนเมนูอาหารที มันก็ดีแหละ 
( เท่าที่เคยถามมาหลาย ๆ ครั้ง )

มีเด็กหญิงคนนึงแม่ซื้อขนมให้เอามากินที่โรงเรียน
มีการบอกแม่ด้วยว่า หนูไม่กิน หนูจะเอาให้คุณครูบลิว
เป็นของขวัญวันเกิด
โถถถถถ ลูกสาวววววววววววววววว
และนี่คือของขวัญวันเกิดที่เค้าให้ 


แค่นี้กุก็ใจละลายแล้วววววววว !!!
มันมีผลต่อจิตใจกุอย่างแรง ! 

รักจัง


รักมารดา บิดา และญาติพี่น้องทุกคน 
ขอกราบขอบพระคุณที่ได้กรุณา
อุปถัมภ์ค้ำชูข้าพเจ้าในชาติก่อน 
ชาตินี้ และชาติหน้า ( ขอนิพพานชาตินี้ได้มั้ย ) 


ภาษาเหนือวันละคำวันนี้ คำว่า สึ่งตึง อ่านว่า สึ่ง - ตึง 
แปลว่า โง่เง่า , ไม่รู้ความ , ไม่ฉลาด
แต่งประโยค ป้อจายคนนี้มันเป๋นคนสึ่งตึง สาวฮื่อท่าแล้วมันยังบ่มึ้งเตี้ย
แปลอีกทีว่ะ ผู้ชายคนนี้มันช่างไม่รู้ห่าอะไรเล้ยยยย ผู้หญิงอ่อยแล้วก็ยังไม่รู้สึกตัว

บ๊าย...บาย
นู๋บลิว เซเลอร์มูน ก๋ากั่น


ปล. ไอ่ห่า ! บล็อกเล่นง่ายกว่าเดิมไปอี๊กกกกก  ใส่รูปไม่เหมือนเมื่อก่อน 
เมื่อก่อนแม่งจะใส่รูป ใส่ Link ต้องไปฝากไว้เว็บอื่น 
จนกุกลับไปดูโพสต์เก่า ๆ โห่ ! เสียดายชิบหาย รูปที่แปะไว้ หายเกลี้ยง ! เชี่ยเอ๊ย
เพลงอีก ! 
เหยดแหม่ ~

( แต่จริง ๆ ก็หงุดหงิดตรงที่ใส่ลูกเล่นอื่น ๆ ยังไม่ค่อยได้เหมือนเดิม
เช่น ตัวอักษรไม่หลากหลาย และสีที่ไม่ถูกใจ อยากได้สีชมพูแปร๋น ๆ กว่านี้อะ )










ไม่มีความคิดเห็น: