วันอาทิตย์ที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2548

ตัวกุมี ... 360 องศา


กุเป็นผู้หญิงคนนึง มีเลือด มีเนื้อ
มีทุกอย่างเหมือนที่ผู้หญิงคนอื่นๆมี
บางครั้งการที่คนมองกุจากด้านเดียว หรือแค่องศาเดียว
มึงรู้แล้วเหรอ? ว่าตัวกุเป็นยังไง
จริงๆแล้ว คนมองเพียงด้านเดียวต่างหาก สิ่งที่ได้เห็นมันเป็นเพียง องศาที่ 1
เท่านั้น
แต่ตัวกุมีตั้ง 360 องศา ไม่หรอก กุไม่ได้อยากให้ใครเข้าใจในตัวกุ
ถึง 360 องศา เพราะขนาดตัวกุเอง กุยังไม่เข้าใจตัวเองเลย
แต่กุสามารถแยกตัวกุได้ 2 version คือ
กุแบ่งตัวเองได้เป็น 2 สี คือ สีดำ และสีชมพู
สีดำ แทนความอ่อนไหว ความsensitive และความอ่อนแอทั้งหลาย
ที่มันชอบมาเยือน มาแวะเวียนหากุอยู่เสมอๆ
สีชมพู แทนความร่าเริง ความถ่อย ความบ้าบิ่น ความกล้าแสดงออก อาการห่าๆ
หน้าด้านๆ และคนทั่วไปที่ได้รู้จักกับกุ มักมองเห็นด้านนี้เสมอ
ยกตัวอย่างของการลงเฉดสี
สีดำ
... กุอยากแต่งงาน ...
กุอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น อยากมีคนคอยรักอย่างจริงใจ และมีกุคนเดียว
ไม่ว่าทั้งกายหรือใจ คนที่คอยปลอบโยนกุ ผู้ชายธรรมดา แต่โรแมนติคซักคน
สีชมพู
... กุไม่อยากแต่งงาน ...
กุไม่อยากโดนผัวนอกใจ กุไม่อยากมีความรัก กุไม่ต้องการให้ใครมาหลอกลวงกุ
กุไม่อยากให้ลูกต้องร้องเรียกหาพ่อ กุไม่ต้องการผู้ชายสันดานม๋าๆ
มาร่วมชีวิตกุ กุไม่ต้องการให้การเปลี่ยนนามสกุลของกุ เป็นการตายทั้งเป็น
แระจะมีใครซักกี่คนวะ ที่เข้ามาเรียนรู้ ในองศาที่ 2 ที่ 3 ที่ 4 ...
ของกุ
จริงๆแล้ว กุเป็นผู้หญิงที่ธรรมดามากๆ กุไม่ได้วิเศษวิโส
หรือสวยเลิศในปฐพี แม้แต่น้อย
ทำไมใครๆต้องบอกว่า กุแปลก กุเป็นผู้หญิงที่แปลก
แต่กุมันก็แค่ผู้หญิงถ่อยๆ ห่ามๆ และมี อารมณ์อ่อนไหว ในบางช่วง
แค่นั้นเอง
ความคิดกุอาจจะแปลก แต่การดำรงชีวิตของกุ มันก็หมุนวนเวียน
ในที่เดิมๆ ... ที่ๆ คนอื่นๆ ก็มี และต้องดำเนินไปเหมือนๆกันทุกคน
บางครั้งกุถ่อย กุเหี้ย กุห่า แต่มันมักมีความอ่อนไหว เข้ามาวุ่นวาย
ก้าวก่ายชีวิตถ่อยๆของกุซะจริงๆ กุเซ็ง
ในบางอารมณ์ กุถ่อยตามประสาสันดานห่าของกุ
แต่ทำไมบางอารมณ์ ความถ่อยของกุ มันจึงถูกสร้างขึ้น
เพื่อมาปกปิดความอ่อนแอ และอ่อนไหว
แต่ไม่ได้ Fake เพราะตัวกุมันก็มีสิ่งนี้อยู่แล้ว
ใครบางคนเคยพูดว่า "หน้าอย่างมึง อ่อนไหวเป็นด้วยเหรอ"
พ่อมึงสิ! แระกุไม่ใช่คนเหรอวะ ชิบหาย
กุก็มีหัวใจนะมึ๊ง แหม...เพียงแต่มะค่อยได้แสดงออก
กุอยากพูดเหี้ยๆ กุก็พูด กุอยากจะพูดเพราะๆ กุก็พูด
อยากทำแบบไหนกุก็จะทำ
กุมีตั้ง 360 องศานะ
สีดำ มี 180 องศา + สีชมพู มี 180 องศา
เห็นไม๊? กุมี 360 องศา
"บลิวครับ บลิวแปลกดีนะ น่ารักดี ดูท่าทางไม่เรื่องมาก"
ไอ่สรัด!
แระมึงรู้ได้ไงว่ากุไม่เรื่องมาก
หากเวลาจะคบใครซักคน กุเรื่องมาก
กุขี้หึง กุอ้อนตีน กุ กุ กุ ...
ทำไมคิดงี๊วะ คิดว่าคนที่ห้าวเป้ง หรือห่ามๆ
มันต้องเป็นคนไม่เรื่องมากหรอกเหรอ?
กุเป็นคนเจ้าอารมณ์ กุใจร้อน กุด่าเก่ง ปากม๋า กุโดดเดี่ยว กุเหงา
โว้ย แม่ง น่าเบื่อโว้ย
กุอยากจะไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่แคร์ใคร ไม่เข้าใจเหี้ยไรเลย
แต่นั่นหมายถึงว่า กุต้องทิ้งความร่าเริง ของกุออกไป
กุจึงยังตัดออกไปไม่ได้
แต่กุก็คงทำตัว sensitive ตลอดเวลาไม่ได้เหมือนกัน
มันดูกระแดะ และอ่อนแอ ขาดความมั่นใจ แหวะ ถุย!
ความกล้าของกุก็จะหายไป กุจึงตัดออกไปไม่ได้
เหมือนดอกกุหลาบ ... กุชอบดอกกุหลาบมีหนาม
ถ้าใครให้ดอกกุหลาบไร้หนามกับกุ กุไม่ชอบ
มันเปรียบเหมือนกับตัวคน
ดอกกุหลาบสวยก็จริง แต่เข้าถึงยาก
แต่ถ้ามันโดนเลาะหนามทิ้ง มันก็เหมือนดอกไม้แห้งๆ ดอกนึง
ไม่มีอะไรที่ดึงดูดใจ ไม่มีอุปสรรคไว้กั้น
ใครอยากจะเด็ดก็เด็ดได้ ง่ายๆ และได้ใจความ
กุเป็นคนชอบคนง่าย ปลื้มคนง่าย
ถามว่า กุรักไม๊?
กุไม่รัก!!!!!
รักกับชอบ ต่างกัน
พี่คนนี้แม่งกวนตีนดีว่ะ กุชอบ เห้ยไอ่ห่านั่นแม่งพูดได้ดีจริงๆ ปลื้มฟ่ะ
พี่คนนั้นร้องเพลงเพราะม๊ากกก ฮู๊ยยยย ชอบๆๆๆๆ
แต่กุรักคนยากโว้ย!
ถามว่าใครซักคนมาให้รัก กุรักไม๊ กุไม่รักว่ะ
จู่ๆ ไม่รู้จักกัน จะให้กุรัก มันเป็นเรื่องยาก
คนที่กุจะรักคือคนที่ต้องรู้จักกัน เรียนรู้นิสัยกัน
... กุรักนะ ...
ถ้ารักในฐานะอย่างอื่น ก็มี กุรักพี่ กุรักน้อง กุรักเด็กๆ กุรักพ่อแม่ ฯลฯ
รักต่างฐานะ
กุชอบที่ใครจะมองกุในด้านลบก่อนด้านบวก
บางครั้งการที่มองกุในด้านลบ หากกุทำตัวประเสริฐขึ้นมา
คนๆนั้นอาจจะคิดว่า เออว่ะ มันก็มีเรื่องดีนี่หว่า
ต่างกัน
การที่มีคนมองกุในแง่บวกก่อน ถ้ากุทำตัวจ้าดง่าวขึ้นมา
อ่าว ... อิห่า กุนึกว่ามึงเป็นคนดี
ฉะนั้น ... โปรดมองกุในแง่ลบก่อน
ถ้ากุเหี้ยตลอดไป มันก็ไม่แปลก เพราะมองในด้านลบอยู่แล้ว
กุงงแม่ง เป็นเหี้ยไรวะ ถ้ากุเกรงใจคนอื่น
ทำไมถึงต้องมีคนลามปาม
ไอ่ที่เคยๆบอกว่า กลัวบลิววีน กลัวบลิวรมณ์เสีย แม่งได้ที เหยียบกุเรย
อย่าเชียว อย่าให้กุระเบิดพลัง มึงคงลืมไปแล้วสิว่า
คนอย่างกุ ยอมใครด้วยเหรอ?
แต่ที่กุคอยเกรงใจนั่น เป็นเพราะการอยู่ร่วมกัน
แต่ถามว่า มึงจะแคร์เหี้ยไรนักหนา นั่นสิ
อย่าให้กุต้องมาคิดอะไรแบบนี้เลยว่ะ แม่ง มันไม่สนุกนัก
... กุรักเด็ก ...
รักจริงๆ
ถึงแม้ว่าเด็กนักเรียนที่กุสอนมันจะสันดานม๋า ก้าวร้าวขนาดไหน
เห็นกุแบบนี้เหอะ จริงๆแล้ว กุไม่กล้าตีเด็ก
อะไรก็ไม่รู้ กุตีเด็กไม่ได้ ถ้าตี คือตีเบาๆ จนมันหาว่ากุใจดีเกินไป
ชิบหาย! เด็กสอนกุเลยเหรอ?
โอ๊ย เครียดประสาทแด่ก
ใครๆก็คงไม่คิดว่า คนอย่างกุ หน้าเหี้ยๆอย่างกุ กลัวผี
แต่จงเชื่อเหอะว่า กุกลัวผีขึ้นสมอง อย่างแรง!
หัวเราะเยาะไปเหอะ ช่างมึง!
บางวันก็เศร้าแสนเศร้า บางวันแม่งก็ไม่คิดเหี้ยไร คิดแต่เรื่องเบาๆหัว
...
ช่วงเวลาที่กุรู้สึกเหงา โดดเดี่ยว จับใจมากที่สุด
...
ช่วงเวลาตั้งแต่ 5 โมงเย็น ถึง 3 ทุ่ม
กุไม่รู้ว่ากุเป็นห่าไรเหมือนกัน ในช่วงเวลานี้ กุจะรู้สึก sensitive มากๆ
แระไม่ต้องมีใครเสือกมาบ่นว่า ให้กุเปลี่ยนสีตัวอักษร
ให้เข้มขึ้นมากกว่านี้
ก็นี่มันบล็อกของกุ กุอยากจะทำแบบไหนก็เรื่องของกุ
กุรู้ว่ามันอ่านยาก แต่กุชอบสีชมพู กุจะเอาสีนี้
ถ้ามันมีสีชมพูที่เข้มกว่านี้ แล้วสวยกว่านี้ กุคงเลือกไปแล้ว
แต่มันไม่มีให้เลือก อ่านไม่ออก ก็แดร๊กเม้าส์คลุมไปเซ่
ใครมาสั่งกุเนี่ย ไปตายซะไป๊ !!!
ถ้าคิดว่า จำใจต้องมาอ่านบล็อกกุ เชิญอ่าน title topic ข้างบนที่กุเขียนไว้ด้วย
แล้วจะกระจ่างเอง อย่าเสร่อ
มึงเป็นใครมาสั่งกุ ไอ่สาดดดดดดดดดดดด
แล้ววันนี้ กุเขียนบล็อกในอารมณ์ไหนวะ
อารมณ์จืดๆก็แล้วกันว่ะ เยะเป็ด!
ภาษาเหนือวันละคำวันนี้ คำว่า กาด อ่านว่า กาด แปลว่า ตลาด
แต่งประโยค วันนี่ไปกาดมา ได้พักมานักขนาดเจ้า
แปลอีกทีว่ะ วันนี้ไปตลาดมาได้ผักมาเยอะแยะเลยว่ะ
บ๊าย...บาย
นู๋บลิว เซเลอร์มูน ก๋ากั่น
ป.ล ทำไมเรื่องเหี้ยๆต้องมาลงที่กุตลอดด้วยวะ กุไม่เข้าใจ โว้ย อิช้างเย็ด!
(แระตกลงว่าจะมีใครหน้าไหนเข้าใจกุซักกี่ องศาวะ)

7 ความคิดเห็น:

Black-Pigeon กล่าวว่า...

คือ มันก็เป็นเรื่องของตูเหมือนกัน ที่จะด่าว่า..

"ห่า ตัวหนังสืออ่านยาก ตูต้องลากเมาส์อ่านตลอดเลยรึเนี่ย"

เพราะมันเป็นเรื่องของตู ที่จะด่าเหมือนกัน
ไม่พอใจที่คนจะมาด่า ก็ปิดบล็อกหนีไปเลยฮ่าๆๆๆ


ปล. ไม่มีสิทธิ์ก้าวก่ายสิทธิในการคิด(และการด่า)

Black-Pigeon กล่าวว่า...

ลืมบอกไป

รูปน่ารัก กรี๊ดๆ วิ๊ดวิ่ว..

รูปน่ารัก กรี๊ด กร๊าดดด
กว๊าก แกว๊ก แว๊ก ว้าก อะจ๊าก...

PunNeng กล่าวว่า...

ป.ล ทำไมเรื่องเหี้ยๆต้องมาลงที่กุตลอดด้วยวะ
ไม่ชอบประโยคนี้เลยว่ะ

คิดมันแต่แบบนี้ ชีวิตมันเลยเป็นแบบนี้
ขี้เกียจบอกแล้ว
เรื่องของแก จาคิดยังไงก้อช่าง ตามบายย

แต่ตอนนี้ กูสบายยย วิ้ววว....

PunNeng กล่าวว่า...

พี่ไอ บลิวอะ มันซับซ้อนกว่าที่เราๆ คิดกันไว้เยอะ

ไอ้ที่เราบอกๆ มันไปอะ เข้าหูมันนะ แต่มันทำตามไม่ได้

กลไกการทำงานทางความคิด และจิดใจ มันไม่เหมือนกับเราๆ ที่จะคิดอะไรง่ายๆ หาคำตอบง่ายๆ เหมือนที่เราๆ เป็นกันอยู่

ผมว่านะ ให้มันบ่นๆ อย่างงี้แหละ ดีแล้ว เหอๆ

beginsun กล่าวว่า...

...อื้ม
"ทำไมเรื่องเหี้ยๆต้องมาลงที่กุตลอดด้วยวะ กุไม่เข้าใจ โว้ย อิช้างเย็ด!"
ไม่ได้ลงที่มึงตลอดหรอก คนอื่นๆเค้าก็มีเรื่องซวยๆห่วยๆในชีวิตพอๆกันกะมึงแหละ
เพียงแต่ เค้าไม่เอาเรื่องเก่าๆ ที่ผ่านไปแล้วมาคิดมากเหมือนมึง
มึงนี่ทั้งเรื่องใหม่เรื่องเก่าผสมเอามาตีกันวุ่นวาย
มึงเป็นคน sensitive แต่หยาบคายโวยวาย ห้าวสุดโต่ง
"แระตกลงว่าจะมีใครหน้าไหนเข้าใจกุซักกี่ องศาวะ"
และตราบใดที่มึงยังทำตัวภายนอกและภายในต่างกันเป็นฟ้ากับเหวเนี่ย
หมาตัวไหนก็ไม่เข้าใจมึงหรอก
กูก็ผ่านมาแล้ว เคยนึกเสียใจน้ำตาไหลพรากไปกอดแม่มาแล้ว
ว่า "ทำไมไม่มีใครเข้าใจบิวเลยแม่"
แม่กูบอกว่า "ปลงซะ" ตอนนี้
กูก็ขอก๊อบคำแม่มาซะหน้าด้านๆ มึงจง "ปลงซะ"
มึงไม่ใช่ซุปเปอร์แมนนะเว้ย จะแบกรับห่ารากอะไรนักหนา
ชีวิตมึงเกิดมามีสักกีปีเชียว ปากหมาๆงี้ยิ่งเสี่ยงตายเร็ว
ทุกข์น้อยก็คือสุขมาก ทุกข์มากก็คือสุขน้อย
มึงก็มองช่วงขี้พืดๆของชีวิตเป็นช่วง"สุขน้อย"ละกัน
จะได้ไม่รู้สึกว่า "ทุกข์มาก"
เจริญพรฯ

PunNeng กล่าวว่า...

ไม่มีอะไรมากหรอกพี่
ไอ้บลิวมัน เซ้นสิถีบ เกินไป ก้อแค่นั้นเอง

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

คนเรามีทั้งดีและไม่ดีปะปนกัน
ไม่มีใครดีเลิศประเสริฐศรี
ไม่มีใครเหี้ยสัตว์ม๋านรกแตก
ก็ปนๆกันไป ขึ้นอยู่กับว่า
จะครองตนให้อยู่ด้านไหนมากกว่ากัน

ดังนั้นเชื่อได้เลยว่าไอ้บลิว
มันก็มีทั้งดีและเลวปนกันแน่นอน
ใครจะว่ายังไงก็ช่าง
เป็นแบบที่ตัวเองเป็นแหล่ะดีแล้ว
ที่สำคัญไม่ทำให้ใครเดือดร้อน
ค้นหาตัวเองให้เจอ ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก
แล้วไอ้บลิว ก็จะได้เป็นแม่พิมพ์ที่ดีของชาติต่อไป
........ สู้ๆ นะไอ้บลิว .......